1. Kalıtsal Genetik Mutasyonlar:
Bazı kalıtsal genetik mutasyonlar akciğer kanserine yakalanma riskini artırabilir. Örneğin, EGFR (Epidermal Büyüme Faktörü Reseptörü) genindeki mutasyonlar, belirli akciğer kanseri türlerinin gelişme olasılığının daha yüksek olmasıyla ilişkilidir. Bu mutasyonlar her iki ebeveynden de miras alınabilir.
2. Aile Geçmişi ve Genetik Yatkınlık:
Akciğer kanseri doğrudan kalıtsal olmasa da, hastalığa genetik yatkınlığı gösteren kanıtlar vardır. Ailesinde akciğer kanseri öyküsü olan kişilerde, özellikle ebeveynler veya kardeşler gibi birinci derece akrabalarda akciğer kanserine yakalanma riski biraz daha yüksek olabilir. Ancak ailede akciğer kanseri öyküsünün bulunmasının, kişinin kesinlikle bu hastalığa yakalanacağı anlamına gelmediğini unutmamak gerekir.
3. Paylaşılan Çevresel Faktörler:
Akciğer kanseri ağırlıklı olarak sigara içme, sigara dumanına maruz kalma, radon gazı, asbest ve bazı mesleki tehlikeler gibi yaşam tarzı ve çevresel faktörlerle bağlantılıdır. Birden fazla aile üyesi sigara içmek gibi benzer yaşam tarzı faktörlerini paylaşıyorsa, akciğer kanserine yakalanma riskinde artış olabilir. Bu çevresel faktörler akciğer hücrelerindeki genetik değişikliklere katkıda bulunarak kanser gelişimine yol açabilir.
Akciğer kanseri vakalarının büyük çoğunluğunun doğrudan genetik faktörlerden kaynaklanmadığını, öncelikle yaşam tarzı ve çevresel faktörlerle ilişkili olduğunu anlamak önemlidir. Bununla birlikte, ailesinde güçlü bir akciğer kanseri öyküsü olan bireylere, risklerini etkileyebilecek ve kişiselleştirilmiş tedaviyi yönlendirebilecek potansiyel kalıtsal genetik mutasyonları belirlemek için genetik test önerilebilir.