1. İlham :Nefes alırken diyafram kasılır ve aşağı doğru hareket ederken, kaburgalar arasındaki interkostal kaslar da kasılarak göğüs kafesinin genişlemesine neden olur. Göğüs boşluğunun bu şekilde genişlemesi, akciğerlerde atmosferik basınca kıyasla daha düşük bir basınç oluşturur, bu da havanın içeri çekilmesine ve akciğer hacminin artmasına neden olur.
2. Akciğerlerin Gerilebilirliği :Akciğerler, bağ dokularındaki elastin liflerinin varlığı nedeniyle doğal bir esnekliğe sahiptir. İnspirasyon sırasında göğüs boşluğu genişlediğinde, akciğerlerin elastik geri tepmesi gerilir, bu da akciğerlerin genişlemesine ve daha fazla hava almasına olanak tanıyarak akciğer hacmini artırır.
3. Yüzey aktif madde :Akciğerlerde gaz alışverişinin gerçekleştiği alveoller yüzey aktif madde adı verilen bir maddeyle kaplıdır. Sürfaktan alveoller içindeki hava-sıvı arayüzündeki yüzey gerilimini azaltır, inspirasyon sırasında genişlemelerini kolaylaştırır ve akciğer hacmini arttırır.
4. Negatif İntraplevral Basınç :Plevral boşluk, visseral plevra (akciğerleri kaplayan) ile parietal plevra (göğüs boşluğunu kaplayan) arasındaki potansiyel bir boşluktur. İnspirasyon sırasında göğüs boşluğunun genişlemesi plevral boşlukta negatif intraplevral basınç olarak bilinen negatif basınç oluşturur. Bu negatif basınç akciğerlerin şişkin ve geniş kalmasına yardımcı olarak akciğer hacminin artmasına katkıda bulunur.
5. Solunum Kasları :Solunum kaslarının, özellikle diyafram ve interkostal kasların gücü ve koordinasyonu, akciğer hacminin arttırılmasında çok önemli bir rol oynar. Bu kaslar inspirasyon sırasında senkronize bir şekilde kasılarak göğüs boşluğunu genişletir ve akciğerin genişlemesini kolaylaştırır.
6. Nöral Düzenleme :Beyin sapındaki solunum merkezi, solunumun hızını ve derinliğini kontrol eder ve düzenler. Egzersiz veya kaygı gibi belirli koşullar veya uyaranlar, solunum merkezinin aktivitesini artırabilir, bu da daha derin ve daha hızlı nefes alınmasına ve dolayısıyla akciğer hacminin artmasına neden olabilir.
Hava yolu direnci, akciğer kompliyansı ve göğüs duvarının mekanik özellikleri gibi faktörler de akciğer hacmini etkileyebilir. Genel olarak göğüs boşluğunun genişlemesi, akciğerlerin esnekliği ve solunum kaslarının koordineli hareketi, inspirasyon sırasında akciğer hacminin artmasına katkıda bulunur.