Bennett hareketleri, çiğneme ve diğer fonksiyonel hareketler sırasında uygun oklüzyonu korumak için gereklidir. Dişlerin eşit şekilde temas etmesini sağlar ve birbirlerine sürtünmelerini önlerler. Bennett hareketinin miktarı kişiden kişiye değişmekle birlikte genellikle 1-2 milimetre civarındadır.
Bennett hareketleri, alt çenenin eklemlendiği temporal kemiğin parçası olan artiküler çıkıntının eğiminden kaynaklanır. Eklem çıkıntısı tamamen düz değildir, aşağı ve öne doğru eğimlidir. Bu eğim, alt çenenin açılıp kapanırken yana doğru hareket etmesine neden olur.
Bennett hareketi aşağıdakiler de dahil olmak üzere çeşitli faktörlerden etkilenir:
- Eklem yüzeylerinin şekli ve boyutu
- Eklem çıkıntısının eğimi
- Mandibular fossanın uzunluğu ve yönelimi
- Kondilin mandibular fossa içindeki konumu
- Çiğneme kaslarının kas tonusu.
Bennett hareketleri temporomandibular eklem (TME) bozuklukları, diş restorasyonları ve ortodontik tedavi dahil olmak üzere bir dizi faktörden etkilenebilir. TME bozuklukları eklem çıkıntısının hasar görmesine veya iltihaplanmasına neden olabilir, bu da Bennett hareketinin azalmasına yol açabilir. Diş restorasyonları ayrıca dişlerin şeklini veya tıkanıklığı değiştirerek Bennett hareketini de etkileyebilir. Ortodontik tedavi, dişleri yeni bir pozisyona getirerek Bennett'in hareketini de değiştirebilir.
Pek çok klinik vakada Bennett hareketleri uyumlu bir oklüzyon oluşturmada ve erken diş aşınmasını veya temporomandibular eklem bozukluklarını önlemede kritik bir faktördür.