1. Sindirim: Sindirim süreci, gıdanın vücudun emebileceği ve enerji için kullanabileceği daha küçük bileşenlere bölünmesini içerir. Yiyecekler sindirim kanalında ilerledikçe geride sindirilmeyen maddeler ve atık ürünler kalır.
2. Kimusun Oluşumu: Mide yiyecekleri kısmen sindirdikten sonra ince bağırsağa geçer ve burada pankreastan gelen enzimler ve karaciğerden gelen safra yardımıyla daha fazla sindirim gerçekleşir. Artık kimus olarak bilinen kısmen sindirilmiş yiyecek bağırsaklardan geçer.
3. Su Emme: Kimus kalın bağırsakta (kolon) ilerledikçe su emilir ve içeriğin daha katı hale gelmesine neden olur. Bu süreç atık malzemelerin yoğunlaşmasına ve dışkı oluşumuna yardımcı olur.
4. Bakteriyel Eylem: Kolonda, sindirilmemiş gıda parçacıklarının fermantasyonuna ve daha fazla parçalanmasına yardımcı olan trilyonlarca faydalı bakteri bulunur. Bu bakteriler gazlar ve diğer atık ürünleri üreterek dışkı oluşumuna katkıda bulunur.
5. Peristalsis: Peristalsis, kolondaki kasların ritmik kasılması ve gevşemesidir. Bu kasılmalar dışkının rektuma doğru hareket etmesine yardımcı olarak dışarı atılmasını kolaylaştırır.
6. Rektumda Saklama: Dışkı rektuma ulaştığında bağırsak hareketi gerçekleşene kadar geçici olarak orada depolanır. Rektumda yeterli miktarda dışkı biriktiğinde vücut dışkılama ihtiyacının sinyalini verir.
7. Dışkılama: Dışkılama isteği hissedildiğinde rektum kasılır ve dışkı anal kanaldan dışarı atılır. Bu işlem bağırsakları boşaltarak atık ürünlerin vücuttan atılmasını sağlar.
Dışkılamanın düzenliliği ve dışkının kıvamı, diyet, su alımı, fiziksel aktivite ve genel sindirim sağlığı gibi faktörlerden etkilenerek kişiden kişiye değişebilir. Tipik bir bağırsak hareketi sıklığı günde bir defadan haftada birkaç defaya kadar değişir. Dışkılama uzun süre gerçekleşmezse kabızlığa ve başka komplikasyonlara yol açabilir.