Empati eksikliği: Narsistler genellikle empatiden yoksundurlar, bu da başkalarının duygularını anlayamadıkları veya paylaşamadıkları anlamına gelir. Bu onların çocuklarıyla duygusal düzeyde bağlantı kurmasını zorlaştırabilir.
Ben merkezlilik: Narsistler genellikle kendi ihtiyaç ve istekleriyle meşgul olurlar. Bu onların çocuklarının ihtiyaçlarına odaklanmalarını zorlaştırabilir.
Güvensizlik: Narsistler genellikle kendilerine güvensizdirler ve çocuklarının başarıları veya ilgileri karşısında kendilerini tehdit altında hissedebilirler. Bu onların çocuklarının başarılarını görmezden gelmelerine veya küçümsemelerine yol açabilir.
Kontrol: Narsistlerin çoğu zaman çevrelerinin kontrolünü ellerinde tuttuklarını hissetmeleri gerekir. Bu onların çocuklarının davranışlarını veya duygularını kontrol etmeye çalışmasına yol açabilir ve bu da onların gelişimlerini aksatabilir.
Kıskançlık: Narsistler, çocuklarının eşleri veya aile üyeleri gibi başkalarının dikkatini çekmesini kıskanabilirler. Bu kıskançlık onların çocuklarının ilişkilerini görmezden gelmelerine, hatta sabote etmelerine yol açabilir.
Ceza: Narsistler, çocukları beklentilerini karşılamadığında görmezden gelmeyi bir ceza biçimi olarak kullanabilirler. Bu, çocuğun özgüvenine çok zarar verebilir.
Tüm narsist babaların çocuklarını görmezden gelmeyeceğini unutmamak önemlidir. Ancak bu davranış, narsisizmin yaygın bir belirtisidir ve çocuğun gelişimi üzerinde önemli derecede olumsuz etkiye sahip olabilir. Babanızın sizi veya çocuğunuzu görmezden geldiğinden endişeleniyorsanız profesyonel yardım almanız önemlidir.