Taylorizm olarak da bilinen bilimsel yönetim ilkesi, işin analiz edilip bileşen parçalarına ayrılabileceği ve bu parçaların daha sonra bunları gerçekleştirmek için en etkili yöntemleri belirlemek üzere çalışılabileceği fikrine dayanmaktadır. Taylor, işçileri gözlemleyerek, görevlerini zamanlayarak ve hareketlerini analiz ederek israfı ortadan kaldırmanın ve üretkenliği artırmanın yollarını bulmaya çalıştı.
Taylor'ın yaklaşımı birkaç temel unsuru içeriyordu:
1. Zaman ve Hareket Çalışmaları :Taylor, çalışanların gerçekleştirdiği görevleri analiz etmek ve verimliliği artırmanın yollarını belirlemek için zaman ve hareket çalışmalarını kullandı. Taylor, görevleri bileşen hareketlerine bölerek ve her hareketi gerçekleştirmek için gereken süreyi ölçerek verimsizlikleri tespit edebildi ve daha verimli yöntemler geliştirebildi.
2. Çalışma Yöntemlerinin Standardizasyonu :Görevleri gerçekleştirmek için en etkili yöntemler belirlendikten sonra Taylor bu yöntemleri standartlaştırdı ve ayrıntılı talimatlar halinde belgeledi. Bu, tüm çalışanların aynı prosedürleri izlemesini sağlayarak üretimde daha fazla tutarlılık ve verimlilik sağladı.
3. İşçilerin Seçimi ve Eğitimi :Taylor, işçilerin belirli görevleri yerine getirmek üzere bilimsel olarak seçilmesi ve eğitilmesi gerektiğine inanıyordu. Doğru işçiyi doğru işe yerleştirmenin ve onlara işlerini etkin bir şekilde yapabilmeleri için gerekli eğitimleri vermenin önemini vurguladı.
4. Teşvik Ödeme Sistemleri :Taylor, üretim hedeflerini karşılayan veya aşan işçileri ödüllendirmek için teşvikli ödeme sistemlerini uygulamaya koydu. Bu sistemler, işçilere sadece sabit bir ücret almak yerine, üretkenliklerinin karşılığının verilmesi gerektiği fikrine dayanıyordu.
5. Genel Felsefe Olarak Bilimsel Yönetim :Taylor bilimsel yönetimi bir dizi teknikten daha fazlası olarak görüyordu. Bunun işin organizasyonu ve insanların yönetimi hakkında tamamen yeni bir düşünce tarzını temsil ettiğine inanıyordu. Bilimsel ilkelerin uygulanmasına dayanan sistematik bir yönetim yaklaşımını savundu ve çalışanlar ile yönetim arasındaki ekip çalışmasının ve işbirliğinin önemini vurguladı.
Bilimsel yönetim, çalışanların refahı pahasına verimlilik ve üretkenliğe vurgu yapması ve işin sosyal ve psikolojik yönlerini göz ardı etmesi nedeniyle eleştirildi. Bununla birlikte, Taylor'un ilkeleri birçok endüstride işin organize edilme ve yönetilme şekli üzerinde derin bir etkiye sahip olmuştur ve onun fikirleri bugün çeşitli şekillerde incelenmeye ve uygulanmaya devam etmektedir.