Cerrahların anestezi ve steril teknik konusunda sınırlı bilgisi vardı ve sıklıkla ampütasyonları ve diğer büyük ameliyatları herhangi bir ağrı kesici olmadan gerçekleştiriyorlardı. İç Savaş hastanelerinde ölüm oranı son derece yüksekti ve birçok asker enfeksiyonlardan, hastalıklardan veya ameliyattan kaynaklanan komplikasyonlardan öldü.
İç Savaş hastanelerinde tedavi edilen en yaygın tıbbi durumlardan bazıları şunlardır:
* Kurşun yaraları
* amputasyonlar
* kırıklar
* yanıklar
* ishal
* dizanteri
* akciğer iltihaplanması
* tifüs
* çiçek hastalığı
* kızamık
İç Savaş sırasında Birlik Ordusu, ön saflara yakın bir yerde bulunan sahra hastanelerinden oluşan bir sistem oluşturdu. Bu hastaneler yaralılara triyaj ve acil bakım sağladı ve ölüm oranının azaltılmasına yardımcı oldu. Birlik hastaneleri ayrıca Konfederasyon hastanelerine göre daha iyi tedarik ve personele sahipti ve hayatta kalma oranları daha yüksekti.
İç Savaş'tan sonra çatışmalardan alınan dersler hem askeri hem de sivil hastanelerde tıbbi bakımda iyileşmelere yol açtı.