- Tıp Eğitimi:Tıp eğitimi öncelikle Hipokrat ve Galen gibi eski Yunan hekimlerinin öğretilerine dayanıyordu. Pek çok doktor eğitimini deneyimli hekimlerin yanında çıraklık yaparak almıştır. Üniversiteler aynı zamanda tıp diplomaları da sunuyordu ve bazıları ünlü tıp öğrenimi merkezleri haline geliyordu.
- Tıbbi Bilgi:Tıbbi bilgi, modern standartlarla karşılaştırıldığında hâlâ sınırlıydı. Ancak anatomi, cerrahi ve farmakoloji gibi alanlarda ilerlemeler oldu. İnsan kadavralarının diseksiyonları insan anatomisinin daha iyi anlaşılmasını sağladı ve daha doğru cerrahi tekniklerin geliştirilmesine yol açtı.
- Tedaviler:Doktorlar kan alma, tasfiye (kusma veya ishalin tetiklenmesi) ve bitkisel ilaçlar dahil olmak üzere çeşitli tedaviler uyguladılar. Bu tedaviler genellikle dört bedensel sıvıdaki (kan, balgam, sarı safra ve kara safra) dengesizliklerin hastalıklara neden olduğu inancı olan mizahçılık kavramına dayanıyordu.
- Cerrahi:Cerrahi işlemler uygulandı, ancak sınırlı anestezi ve enfeksiyon kontrolü nedeniyle genellikle riskliydi. Ampütasyonlar, yara onarımı ve mesane taşlarının çıkarılması yaygın cerrahi uygulamalardan bazılarıydı.
- Ebelik:1600'lü yıllarda ebelik doğumda çok önemli bir rol oynuyordu. Doğumların çoğuna, bebek doğurma konusunda deneyimli kadınlar olan ebeler katıldı.
- Hekim-Hasta İlişkisi:Doktorlar toplumda güven ve saygı duyulan bir konuma sahipti. Ancak tıp hâlâ bir ölçüde batıl inançlara ve dini inançlara dayanıyordu.
- Sağlık Sorunları:17. yüzyılda çiçek hastalığı, hıyarcıklı veba ve tifüs gibi hastalıklar önemli sağlık sorunlarına yol açıyordu. Halk sağlığı ve sanitasyon kavramının az gelişmiş olması bulaşıcı hastalıkların yayılmasını artırıyordu.
- Önemli Doktorlar:1600'lerin ünlü doktorlarından bazıları arasında kan dolaşımıyla ilgili önemli keşifler yapan William Harvey, mikroskopi alanını geliştiren Marcello Malpighi ve klinik gözlemi vurgulayan ve sıtma gibi hastalıklara yeni tedaviler getiren Thomas Sydenham yer alıyor.
Özetle 1600'lü yıllarda tıp modern uygulamalardan farklıyken, tıp bilgisinde, eğitiminde ve cerrahi uygulamalarında ilerleme sağlanıyordu. Bu süre zarfında doktorlar, topluluklarının sağlık hizmetlerinde hayati bir rol oynadılar.