- Tıbbi kayıtlar: Hasta çizelgeleri, test sonuçları ve tedavi planları da dahil olmak üzere tıbbi kayıtlar, hastanın son ziyaretinden veya ölümünden sonra (hangisi daha sonraysa) en az 10 yıl süreyle saklanmalıdır.
- X-ışınları ve diğer teşhis görüntüleri: Röntgenler, CT taramaları, MRI taramaları ve diğer tanısal görüntüler, hastanın son ziyaretinden veya hastanın ölümünden (hangisi daha sonraysa) sonra en az beş yıl süreyle saklanmalıdır.
- Psikiyatrik kayıtlar: Terapi seanslarından ve psikolojik değerlendirmelerden alınan notlar da dahil olmak üzere psikiyatrik kayıtlar, hastanın son ziyaretinden veya hastanın ölümünden (hangisi daha sonraysa) sonra en az yedi yıl süreyle saklanmalıdır.
- Diş kayıtları: Grafikler, röntgenler ve tedavi planları da dahil olmak üzere diş kayıtları, hastanın son ziyaretinden veya hastanın ölümünden (hangisi daha sonraysa) sonra en az yedi yıl süreyle saklanmalıdır.
- Ölen hastaların kayıtları: Ölen hastaların tıbbi kayıtları, hastanın ölümünden sonra en az 10 yıl süreyle saklanmalıdır.
Bunların yalnızca minimum saklama süreleri olduğuna dikkat etmek önemlidir. Tıbbi tesisler, politikalarına ve prosedürlerine bağlı olarak kayıtları daha uzun bir süre saklamayı tercih edebilir.
Eyalet gerekliliklerine ek olarak, belirli tıbbi kayıtların saklanmasını gerektiren federal düzenlemeler de olabilir. Örneğin, Sağlık Sigortası Taşınabilirlik ve Sorumluluk Yasası (HIPAA), kapsam dahilindeki kuruluşların hasta tıbbi kayıtlarını son tedavi veya karşılaşma tarihinden itibaren en az altı yıl boyunca veya eyalet kanunları gerektiriyorsa daha uzun bir süre boyunca saklamasını gerektirir.