* İşyeri mahkumları genellikle tehlikeli ve sağlıksız koşullarda uzun saatler çalışmaya zorlandı. Çoğu zaman kaya kırmak veya fabrikalarda çalışmak gibi yıpratıcı görevleri çok az ücret karşılığında veya hiç ücret almadan yapmaları gerekiyordu.
* İşevi mahkumlarına sağlanan yiyecekler çoğunlukla yetersiz ve kalitesizdi. Pek çok mahkum yulaf ezmesi veya ekmek ve su yemeye zorlandı ve onlara genellikle yalnızca küçük porsiyonlar verildi.
* İşyeri mahkumları genellikle aşırı kalabalık ve sağlıksız koşullarda barındırılıyordu. Çoğunlukla büyük yatakhanelerde mahremiyet olmadan uyumaya zorlanıyorlardı ve sıklıkla bitler ve diğer zararlıların istilasına maruz kalıyorlardı.
* İşevi mahkûmları sıklıkla çalışma evi personeli tarafından fiziksel ve sözlü tacize maruz kalıyordu. Kuralların küçük ihlalleri nedeniyle sıklıkla dövülüyor veya sözlü olarak azarlanıyorlardı.
* İşevi mahkumları sıklıkla ailelerinden ayrılıyordu. Pek çok çalışma evinin karı kocayı, ebeveynleri ve çocukları ayırma politikası vardı. Bu durum mahkumlar için büyük bir duygusal sıkıntıya neden oldu.
Viktorya dönemi çalışma evlerindeki koşullar kamuoyunda büyük endişe kaynağıydı. Pek çok kişi çalışma evlerinin zalimce ve insanlık dışı olduğunu hissetti ve mahkumların koşullarının iyileştirilmesi için reform yapılması çağrısında bulundu. Bu baskıya yanıt olarak hükümet, 1800'lerin sonlarında çalışma evlerindeki koşulları iyileştiren çeşitli yasalar çıkardı. Bu yasalar şunları içeriyordu:
* 1834 Yoksullar Yasasında Değişiklik Yasası: Bu yasa, çalışma evlerinin idaresini denetlemekten sorumlu olan Yoksullar Hukuku Komisyonu'nu kurdu.
* 1847 Yoksullar Yasasında Değişiklik Yasası: Bu yasa, çalışmaevlerinde karı kocanın, ebeveynlerle çocukların birbirinden ayrılmasını yasaklıyordu.
* 1867 Yoksullar Yasasında Değişiklik Yasası: Bu yasa, sağlıklı yoksul insanların yardım almak için bir çalışma evine girmelerini gerektiren çalışma evi testini kaldırdı.
1800'lerin sonlarındaki reformlar Viktorya dönemi çalışma evlerindeki koşulları iyileştirdi, ancak sorunların tamamını ortadan kaldırmadı. Çalışma evleri aşırı kalabalık ve sağlıksız durumdaydı ve mahkumlara sağlanan yiyecekler çoğunlukla yetersizdi. Ancak reformlar, çalışma evlerindeki yaşamı mahkumlar için daha katlanılabilir hale getirdi ve yoksullukla ilgili damganın azaltılmasına yardımcı oldu.**