Kod 2 çağrıldığında, genellikle doktorlar, hemşireler, solunum terapistleri ve diğer uzmanlardan oluşan bir sağlık profesyonelleri ekibi, durumu değerlendirmek ve tedavi sağlamak için hastanın bulunduğu yere koşacaktır. Kod 2 sırasında gerçekleştirilen spesifik eylemler hastanın durumuna bağlı olacaktır ancak şunları içerebilir:
1. Kardiyopulmoner resüsitasyon (CPR) :Hasta nefes almıyorsa veya nabzı yoksa dolaşımı ve nefes almayı yeniden sağlamak için CPR başlatılacaktır.
2. Defibrilasyon :Hastada kalp aritmisi varsa, kalbe elektrik şoku vermek ve normal ritmi yeniden sağlamak için defibrilatör kullanılabilir.
3. Entübasyon :Hasta kendi hava yolunu koruyamıyorsa, oksijen sağlamak ve nefes almaya yardımcı olmak için trakeaya bir solunum tüpü yerleştirilebilir.
4. İntravenöz (IV) sıvılar ve ilaçlar :Kan hacmini ve dolaşımını düzeltmek için IV sıvılar verilebilir, altta yatan tıbbi durumu tedavi etmek veya ağrıyı hafifletmek için ilaçlar verilebilir.
5. İzleme :Hastanın kalp atış hızı, kan basıncı, solunum hızı ve oksijen seviyeleri dahil yaşamsal belirtileri, durumlarını ve tedaviye yanıtını takip etmek için yakından izlenecektir.
Kod 2'nin amacı hastanın durumunu stabilize etmek ve daha fazla kötüleşmeyi önlemektir. Hastanın durumu düzelirse, bakımın devam etmesi için normal bir hastane koğuşuna transfer edilebilir. Daha kritik vakalarda hastanın ileri takip ve tedavi için yoğun bakım ünitesine (YBÜ) yatırılması gerekebilir.
Kod 2, hastanelerde yaşamı tehdit eden durumlara zamanında ve etkili müdahale sağlamayı, hasta bakımını geliştirmeyi ve sonuçları iyileştirmeyi amaçlayan çok önemli bir prosedürdür.