Savaşın ilk günlerinde doktor sıkıntısı özellikle şiddetliydi. Örneğin Ağustos 1914'te İngiliz ordusunun 1 milyondan fazla askere karşılık yalnızca 2.500 doktoru vardı. Bu da her 400 askere bir doktor düştüğü anlamına geliyordu. Fransa ve Almanya gibi diğer ülkelerde de durum benzerdi.
Doktor eksikliği, yaralılara sağlanan bakımın kalitesini önemli ölçüde etkiledi. Çoğu durumda yaralı askerler, yaralanmalarından saatler, hatta günler sonrasına kadar tedavi edilmedi. Bu gecikme sıklıkla enfeksiyona ve ölüme yol açıyordu.
Doktor sıkıntısı da tıbbi malzeme talebini karşılamayı zorlaştırdı. Bazı durumlarda yaralıları tedavi etmek için yeterli malzeme bulunmuyordu. Bu da birçok gereksiz ölüme yol açtı.
1. Dünya Savaşı'nda doktor sıkıntısı, savaşı önemli ölçüde etkileyen ciddi bir sorundu. Nitelikli sağlık personelinin eksikliği gereksiz acılara ve ölümlere yol açtı.