İşte hemostaz sürecinin basitleştirilmiş bir açıklaması:
1. Vazokonstriksiyon: Bir kan damarının yaralanmasından hemen sonra, hasarlı kan damarı spazma girer ve büzülür. Bu daralma yaralı bölgeye kan akışını azaltarak ilk kanamanın en aza indirilmesine yardımcı olur.
2. Trombosit tıkacının oluşumu: Trombositler pıhtılaşmadan sorumlu küçük, disk şeklindeki kan hücreleridir. Hasarlı kan damarıyla karşılaştıklarında aktifleşip yapışkan hale gelirler ve yaralanma bölgesine yapışmalarını sağlarlar. Aktive edilmiş trombositler şekil değiştirir, psödopodyumlarını (çıkıntılar) uzatır ve daha fazla trombosit çeken kimyasal sinyaller salgılar. Bu trombositler toplanıp geçici bir tıkaç oluşturarak kan kaybını azaltmaya yardımcı olur.
3. Kan pıhtılaşması (pıhtılaşma): Pıhtılaşma, pıhtılaşma kademesi adı verilen karmaşık bir biyokimyasal reaksiyon kademesinin aktivasyonunu içerir. Bu basamak, kan plazmasında bulunan çeşitli proteinleri (pıhtılaşma faktörleri) içerir. Bu kademelenmenin sonucunda fibrinojen adı verilen bir protein, çözünmeyen fibrin iplikçiklerine dönüştürülür.
4. Fibrin ağ oluşumu: Fibrin şeritleri, trombositleri, kırmızı kan hücrelerini ve plazmayı dolaştırarak stabil bir kan pıhtısı (trombüs) oluşturan ağ benzeri bir ağ oluşturur. Bu pıhtı trombosit tıkacını güçlendirir ve kanamayı daha da önler.
5. Pıhtı gerilemesi ve yara iyileşmesi: Pıhtı oluştuktan sonra özel protein ve hücrelerin etkisiyle kasılır ve sıkılaşır. Bu işlem hasarlı kan damarının kenarlarını birbirine yaklaştırarak yara iyileşmesini hızlandırır.
Hasar görmüş kan damarı onarıldıktan ve iyileşme süreci tamamlandıktan sonra, fibrinoliz olarak bilinen bir süreçle pıhtı yavaş yavaş çözülür ve bölgeye kan akışı yeniden sağlanır.