Bu ifadenin, MÖ 18. yüzyılda yazılmış bir Babil kanunu olan Hammurabi Kanunu'ndan kaynaklandığına inanılıyor. Hammurabi Kanunları'na göre "Bir adam başka bir adamın gözünü çıkarırsa, onun gözü de çıkarılır." Bu cezalandırma ilkesi aynı zamanda İncil'in Eski Ahit'inde de yansıtılmıştır; burada "insanın kanını döken kişinin kanı insan tarafından dökülecektir" (Yaratılış 9:6).
"Göze diş" tabiri tarih boyunca şiddet ve intikam eylemlerini meşrulaştırmak için kullanılmıştır. Örneğin Roma İmparatorluğu'nda cezalandırma ilkesi, mahkum edilen suçluların kalabalığı eğlendirmek için ölümüne dövüşmeye zorlandığı gladyatör oyunlarını haklı çıkarmak için kullanıldı.
Modern zamanlarda, "göze göz" ifadesi hâlâ bazen şiddeti ve intikamı meşrulaştırmak için kullanılıyor. Ancak giderek barbarca ve modası geçmiş bir kavram olarak görülüyor. Pek çok kişi, şiddete ve cezaya başvurmak yerine suçluları adalet sistemi aracılığıyla cezalandırmanın daha adil ve insani olduğuna inanıyor.