1. İstila ve Çoğaltma :_Yersinia pestis_ bakterileri konakçıya girdikten sonra yabancı maddeler için filtre görevi gören lenf düğümlerini ararlar. Bakteriler, lenf düğümleri içindeki makrofajlar gibi bağışıklık hücrelerine yapışmalarına ve onları istila etmelerine olanak tanıyan spesifik yüzey proteinlerine sahiptir. Bakteriler bağışıklık hücrelerine girdikten sonra hızla çoğalır.
2. Toksinler ve Virülans Faktörleri :_Yersinia pestis_ bakterisi, patojenitesine katkıda bulunan birçok toksin ve virülans faktörü üretir. Bu maddeler şunları içerir:
- Tip III Salgı Sistemi (T3SS) :Bu özel moleküler yapı, bakterinin virülans faktörlerini doğrudan konakçı bağışıklık hücrelerine enjekte etmesine, bunların işlevlerini bozmasına ve bakterinin hayatta kalmasını ve çoğalmasını teşvik etmesine olanak tanır.
- Yersiniabactin :Bakteriler tarafından üretilen ve demir alımına yardımcı olan bir molekül. Demir, bakteriyel büyüme için gereklidir ve demirin kullanılabilirliğini sınırlamak, konakçının bağışıklık tepkisini engelleyebilir.
3. Antijenik Çeşitlilik: Bakteri ayrıca özellikle yüzey proteinleri ile antijenik varyasyona da uğrar. Bu yetenek, bakterilerin konakçının bağışıklık sisteminin tanınmasından ve tespit edilmesinden kaçmasına yardımcı olur ve bakterinin enfeksiyona neden olmaya devam etmesine ve devam etmesine olanak tanır.
4. Lenfatik Sistem Tutulumu: Yaygın olarak hıyarcık olarak bilinen lenf düğümlerinin şişmesi ve iltihaplanması, hıyarcıklı vebanın karakteristik özellikleridir. Bakteriler lenf düğümlerinde çoğaldıkça bağışıklık sistemi enfeksiyonu kontrol altına almakta zorlanır. Ortaya çıkan iltihaplanma, doku hasarına, hücresel işlev bozukluğuna ve potansiyel kan damarı tıkanıklığına yol açarak lenfatik sistemin düzgün işleyişini bozar.
5. Septisemik ve Pnömonik Veba: Ciddi vakalarda enfeksiyon septisemik vebaya (kan dolaşımına yayılan bakteriler) ve pnömonik vebaya (akciğer tutulumu) dönüşebilir. Septisemik vebada bakteriler diğer organ ve dokuları istila ederek yaygın inflamasyona, organ hasarına ve potansiyel olarak yaşamı tehdit eden komplikasyonlara yol açabilir. Pnömonik veba, bakteriler akciğerlere ulaştığında ortaya çıkar ve ciddi solunum semptomlarına ve solunum damlacıkları yoluyla yüksek bulaşma riskine neden olur.
Hıyarcıklı veba, öncelikle bakteri istilası, toksin üretimi ve bağışıklık sisteminin bozulması yoluyla normal işleyişini bozarak hücreleri etkiler. Uygun tedavi ve zamanında tıbbi müdahale olmadan enfeksiyon, lokal inflamasyondan sistemik hastalığa ve potansiyel ölümcül komplikasyonlara kadar ciddi sonuçlara yol açabilir.