Karbondioksitin uzaklaştırılması öncelikle gaz değişimi işleminin gerçekleştiği akciğerlerde meydana gelir. Akciğerler, solunan havadaki oksijenin kan dolaşımındaki karbondioksitle değiştirilmesinden sorumludur. Bu değişim, alveol adı verilen, oksijenin kana karıştığı ve karbondioksitin kandan dışarı çıktığı milyonlarca küçük hava kesesinde gerçekleşir.
Diyafram, genel solunum sürecini kolaylaştırarak karbondioksitin uzaklaştırılmasına dolaylı olarak katkıda bulunur. Diyafram kasıldıkça, akciğerlere hava çekilmesine yardımcı olur, bu da oksijen kaynağını yeniler ve karbondioksitin dışarı atılmasına yardımcı olan bir basınç gradyanı yaratır. Ancak diyaframın ana rolü göğüs boşluğunun hacmini kontrol etmek ve etkili nefes alma için gerekli basınç değişikliklerini oluşturmaktır.
Kaburgalar arasındaki interkostal kaslar gibi diğer kaslar da solunum sırasında göğüs boşluğunun genişlemesine ve daralmasına yardımcı olur. Bu kasların etkileşimi ve akciğerlerin esnekliği, oksijen açısından zengin havanın alınmasını, karbondioksitin salınmasını ve vücuttaki hassas gaz dengesinin korunmasını sağlar.