1.Akciğer hasarı veya ameliyatı:Akciğerleri ilgilendiren durumlar veya akciğerlerde daha önce geçirilmiş ameliyatlar Aspergillus büyümesine elverişli bir ortam yaratabilir. Akciğer onarımı ameliyatından sonra akciğer dokuları savunmasız hale gelebilir ve enfeksiyonlara karşı daha az dirençli olabilir, bu da aspergilloz pnömonisi gelişme riskini artırır.
2. Bağışıklık sisteminin baskılanması:Altta yatan tıbbi durumlar (HIV/AIDS, kanser, organ nakli veya diyabet gibi) veya bağışıklık sistemini baskılayan ilaçlar (örneğin kortikosteroidler) nedeniyle bağışıklık sistemi baskılanmış kişiler aspergilloz enfeksiyonlarına karşı daha duyarlıdır.
3. Hastanede veya yoğun bakım ünitesinde (YBÜ) uzun süreli kalışlar:Sağlık hizmeti ortamlarında, özellikle de yoğun bakım ünitesinde uzun süre kalmak, hastaları Aspergillus sporları da dahil olmak üzere çeşitli patojenlere maruz bırakabilir. Mekanik ventilasyon ve bazı tıbbi cihazların kullanımı enfeksiyon riskini daha da artırabilir.
4. Aspergillus sporlarına maruz kalma:Aspergillus sporları toprak, bitki ve organik madde gibi çevrede yaygın olarak bulunur. Tarımda, kompostlama tesislerinde veya belirli endüstrilerde çalışanlar gibi bu sporlara yüksek konsantrasyonlara maruz kalan kişiler, aspergilloz pnömonisi gelişme riskinde artış olabilir.
Bu risk faktörleri göz önüne alındığında, akciğer onarımı ameliyatı geçiren ve yukarıdaki kategorilerden herhangi birine giren kişiler, enfeksiyon belirtileri açısından yakından izlenmelidir. Antifungal profilaksi ve enfeksiyon kontrol protokollerine sıkı sıkıya bağlı kalmayı içeren önleyici tedbirler, bu hastalarda aspergilloz pnömonisi riskinin azaltılmasında önemlidir. Başarılı bir sonuç için erken teşhis ve hızlı tedavi çok önemlidir.