1. Grip Salgını (İspanyol Gribi):1918-1920 yılları arasında İspanyol Gribi olarak da bilinen meşhur grip salgını, modern tarihin en ölümcül salgınlarından biriydi. Hızla dünyaya yayıldı ve dünya çapında tahminen 50-100 milyon kişinin ölümüne neden oldu. Yakın bölgelerde yaşayan ve zorlu koşullara dayanan askerlerin virüse karşı özellikle savunmasız olması, askeri kamplarda yüksek ölüm oranlarına yol açtı.
2. Siper Ateşi:Hendek ateşi, siperlerin sağlıksız koşullarında yaşayan askerleri etkileyen zayıflatıcı bir hastalıktı. Bartonella quintana bakterisinden kaynaklanıyordu ve bit ısırıkları yoluyla bulaşıyordu. Semptomlar arasında genellikle haftalarca süren yüksek ateş, baş ağrısı, kas ağrısı ve halsizlik yer alıyordu. Siper ateşi, çok sayıda askerin etkisiz hale gelmesi nedeniyle orduların savaş kapasitesini önemli ölçüde etkiledi.
3. Tifo:Tifo, özellikle de salgın halindeki tifüs, savaş bölgelerini ve sivil nüfusu rahatsız eden bir diğer önemli hastalıktı. Bitlerin dışkısı yoluyla bulaşan bakterilerden kaynaklandı. Savaş sırasındaki aşırı kalabalık, kötü hijyen ve yetersiz beslenme hastalığın yayılmasına katkıda bulundu. Tifüsün semptomları arasında yüksek ateş, baş ağrısı, döküntü ve sayıklama yer alıyordu ve bu da yüksek ölüm oranlarına yol açıyordu.
4. Dizanteri:Bağırsakların bulaşıcı bir hastalığı olan dizanteri hem askeri hem de sivil ortamlarda yaygındı. Shigella gibi bakterilerden kaynaklandı ve kontamine yiyecek veya su yoluyla yayıldı. Semptomlar arasında şiddetli ishal, karın krampları ve ateş yer alır ve bu da dehidrasyon ve halsizliğe yol açar. Dizanteri çoğu zaman askerlerin zaten zayıf olan durumlarına katkıda bulunuyor ve iyileşmelerini daha da karmaşık hale getiriyordu.
5. Tüberküloz:Esas olarak akciğerleri etkileyen bakteriyel bir enfeksiyon olan tüberküloz (TB), savaş sırasında da önemli sağlık riskleri oluşturmuştu. Savaş stresi, kötü yaşam koşulları ve yetersiz beslenme, bağışıklık sistemini tehlikeye atarak askerleri aktif tüberküloza karşı daha duyarlı hale getirdi. Hastalığın belirtileri arasında öksürük, ateş, halsizlik ve kilo kaybı yer alıyor ve tedavi edilmezse ölümcül olabiliyor.
6. Çiçek hastalığı:Birinci Dünya Savaşı sırasında diğer hastalıklara göre daha az yaygın olmasına rağmen çiçek hastalığı, özellikle aşılanmamış kişiler arasında hâlâ bir tehdit oluşturmaya devam ediyordu. Çiçek hastalığı, ateş ve yara izine ve hatta ölüme yol açabilen belirgin bir döküntü ile karakterize oldukça bulaşıcı bir viral enfeksiyondur. Aşılama kampanyaları savaş sırasında çiçek hastalığı vakalarının azaltılmasına yardımcı oldu.
7. Kolera:Vibrio cholerae bakterisinin neden olduğu akut ishal hastalığı olan kolera, savaş sırasında bölgeleri de etkilemiştir. Sağlık koşullarının zayıf olduğu ve su kaynaklarının kirli olduğu bölgelerde hızla yayıldı. Semptomlar arasında şiddetli ishal, kusma ve dehidrasyon yer alıyordu; bunlar derhal tedavi edilmezse saatler içinde ölüme yol açabilirdi.
Birinci Dünya Savaşı sırasındaki yetersiz tıbbi altyapı, antibiyotik eksikliği ve zorlu koşullar, bu hastalıklarla etkin bir şekilde mücadele etmeyi zorlaştırdı. Sanitasyonun iyileştirilmesi, aşılama programlarının uygulanması ve sahra hastanelerinin kurulması için çaba gösterildi, ancak çatışmanın boyutu ve karmaşıklığı hastalıkların önlenmesi ve kontrolünü zorlu bir mücadeleye dönüştürdü.