- 1. Uzun saatler: Birçok fabrika günde 12 ila 16 saat, haftanın altı hatta yedi günü çalışıyordu. İşçilerin dinlenmek veya eğlenmek için çok az zamanı vardı.
- 2. Düşük ücretler: Fabrika ücretleri çoğu zaman ancak geçinmeye yetiyordu ve birçok işçi yoksulluk içinde yaşamak zorunda kalıyordu.
- 3. Çocuk işçiliği: 5-6 yaşlarındaki çocuklar sıklıkla fabrikalarda çalıştırılıyor, burada düşük ücretlerle uzun saatler çalışıyor ve sıklıkla fiziksel istismara maruz kalıyorlardı.
- 4. Güvenli olmayan çalışma koşulları: Fabrikalar genellikle yetersiz aydınlatılıyor ve havalandırılıyordu ve makineler genellikle korumasızdı, bu da sık sık kazalara ve yaralanmalara yol açıyordu.
- 5. İş güvenliğinin olmaması: İşçiler herhangi bir zamanda ihbar veya kıdem tazminatına gerek kalmaksızın işten çıkarılabilir.
- 6. Kötü temizlik: Fabrikalar çoğunlukla kirli ve sağlıksızdı ve işçiler sıklıkla tehlikeli kimyasallara ve dumanlara maruz kalıyordu.
- 7. Faydaların eksikliği: İşçilere sağlık sigortası, emeklilik veya başka sosyal yardımlar sağlanmadı.
Sanayileşme döneminin ağır çalışma koşulları, grev ve ayaklanmalar da dahil olmak üzere yaygın işçi huzursuzluklarına yol açtı. Sonunda hükümetler, Büyük Britanya'daki Fabrika Yasaları ve Amerika Birleşik Devletleri'ndeki Adil Çalışma Standartları Yasası gibi işçileri korumaya yönelik yasalar çıkarmaya başladı. Bu yasalar çalışma koşullarının iyileştirilmesine ve işçiler için daha güvenli hale getirilmesine yardımcı oldu.