Plasental kan naklinin dikkate alınabileceği bazı senaryolar şunlardır:
1. Rahim İçi Transfüzyon:Fetüste şiddetli anemi veya kanla ilgili diğer bozuklukların henüz anne karnındayken teşhis edilmesi durumunda, rahim içi transfüzyon yapılabilir. Annenin plasentasından veya bazen uyumlu bir donörden alınan kan, göbek kordonu yoluyla fetüse aktarılabilir.
2. Yenidoğan Transfüzyonu:Doğumdan sonra, yeni doğmuş bir bebekte ciddi anemi, trombositopeni (düşük trombosit sayısı) veya kan bileşeni transfüzyonu gerektiren diğer durumlar görülüyorsa, kaynak olarak plasental kan kullanılabilir. Plasental kan, doğumdan birkaç dakika sonra toplanabilir ve bileşenlerini transfüzyon için ayırmak üzere işlenebilir.
3. Otolog Transfüzyon:Bazı durumlarda doğumdan hemen sonra alınan plasenta kanı yenidoğana geri verilebilir (otolog transfüzyon). Bu strateji, normalde atılacak olan bebeğin kendi kanını kullanmayı, böylece dış donörlerden kan nakliyle ilişkili potansiyel riskleri önlemeyi amaçlamaktadır.
Plasental kan nakli genellikle yeni doğan bebeklere yapılır ve yalnızca tıbbi bir ihtiyaç olduğunda ve sağlık uzmanları tarafından dikkatli bir değerlendirme yapıldıktan sonra düşünülür. Alıcının güvenliğini ve plasental kanın uygun şekilde işlenmesini ve işlenmesini sağlamak için genel olarak katı kriterler ve yönergeler takip edilir.