Dilate kardiyomiyopati (DCM) :Kalp kası genişler (genişler) ve zayıflar, bu da pompalama fonksiyonunun azalmasına neden olur. Genetik faktörler, alkol kullanımı, bazı ilaçlar, enfeksiyonlar veya diğer tıbbi durumlardan kaynaklanabilir.
Hipertrofik kardiyomiyopati (HCM) :Bu tipte kalp kası, belirgin bir genişleme nedeni olmaksızın kalınlaşır (hipertrofiye). Kalıtsal olabilir veya genetik mutasyonlardan kaynaklanabilir.
Kısıtlayıcı kardiyomiyopati (RCM) :Kalp kası sertleşerek veya sertleşerek kalbin kan doldurma ve pompalama yeteneğini sınırlandırır. Amiloidoz (anormal protein birikintileri), endomiyokardiyal fibroz veya aşırı demir yükü bozuklukları gibi durumlardan kaynaklanabilir.
İskemik kardiyomiyopati :Kalp kasında hasar, genellikle kalbe kan sağlayan arterlerin daralmasını veya tıkanmasını içeren koroner arter hastalığının (KAH) bir sonucu olarak, kalbe kan akışının azalması nedeniyle oluşur.
Kardiyomiyopatinin belirtileri, durumun türüne ve ciddiyetine bağlı olarak değişebilir ve şunları içerebilir:
- Özellikle uzanırken veya egzersiz yaparken nefes darlığı
- Yorgunluk ve halsizlik
- Göğüs ağrısı veya rahatsızlık
- Baş dönmesi, baş dönmesi veya bayılma
- Ayaklarda, ayak bileklerinde ve karında şişlik (ödem)
- Hızlı kalp atış hızı veya çarpıntı
- Beyaz veya pembe renkli balgamla birlikte sürekli öksürük (bazı durumlarda)
Kardiyomiyopatinin tanısı genellikle tıbbi öykü, fizik muayene, kan testleri, elektrokardiyogram (EKG), ekokardiyogram (kalp ultrasonu) ve diğer görüntüleme testlerinin bir kombinasyonunu içerir.
Kardiyomiyopati tedavisi altta yatan nedene ve durumun ciddiyetine bağlıdır. Yaşam tarzı değişiklikleri, ilaç tedavisi, ameliyat veya cihaz implantasyonu (örn. kalp pili veya implante edilebilir kardiyoverter-defibrilatör) gibi tıbbi prosedürleri veya ciddi vakalarda kalp naklini içerebilir.
Komplikasyonları önlemek veya geciktirmek, kalp fonksiyonunu iyileştirmek ve ani kalp ölümü riskini azaltmak için kardiyomiyopatinin düzenli izlenmesi ve yönetimi önemlidir.