Yüksek Riskli Davranışlar:Hapsedilen kişiler genellikle korunmasız seks, uyuşturucu kullanımı için iğnelerin paylaşılması ve riskli cinsel faaliyetlere katılım gibi HIV bulaşma olasılığını artıran yüksek riskli davranışlarda bulunur.
Önleme Hizmetlerine Erişim Eksikliği:Cezaevleri genellikle eğitim, test ve prezervatif dahil olmak üzere kapsamlı HIV önleme hizmetlerine yeterli erişimden yoksundur ve bu durum mahkumların kendilerini enfeksiyondan korumasını zorlaştırmaktadır.
Damgalama ve Ayrımcılık:HIV'le ilgili damgalama ve ayrımcılık cezaevi ortamlarında yaygındır ve bu da test ve tedavi oranlarının düşük olmasına yol açmaktadır. Pek çok mahkûm, diğer mahkûmların veya cezaevi personelinin ayrımcılığa uğraması veya şiddete uğraması korkusu nedeniyle test veya tedavi isteme konusunda isteksiz olabilir.
Aşırı Kalabalık ve Kötü Hijyen:Cezaevleri sıklıkla aşırı kalabalık oluyor ve bu durum, HIV dahil bulaşıcı hastalıkların yayılmasını kolaylaştıran kötü hijyen ve sanitasyon koşullarına yol açıyor. Aşırı kalabalık, etkili enfeksiyon kontrol önlemlerinin uygulanmasını engelliyor ve mahkûmlar arasında bulaşma riskini artırıyor.
Gizli Bakımın Eksikliği:Cezaevi ortamlarında gizliliğin olmaması, mahkûmların HIV testi ve tedavi hizmetleri arama konusunda cesaretlerini kırabilir. HIV durumlarının diğer mahkûmlar veya cezaevi personeli tarafından öğrenilmesi korkusu, bireylerin gerekli sağlık hizmetlerine erişimini engelleyebilir.
Madde Bağımlılığı:Enjeksiyonla uyuşturucu kullanımı da dahil olmak üzere madde bağımlılığı cezaevi popülasyonlarında yaygındır ve HIV bulaşma riskini artırır. Uyuşturucu kullanımı sırasında iğnelerin ve diğer gereçlerin paylaşılması, cezaevlerinde HIV'in önemli bir bulaşma şeklidir.
Sınırlı Sağlık Kaynakları:Cezaevlerinde genellikle sınırlı sağlık hizmeti kaynakları ve personel bulunur; bu da kapsamlı HIV önleme, test ve tedavi hizmetleri sağlamayı zorlaştırır. Bu durum mahkûmlar arasında HIV enfeksiyonunun teşhisinde, tedavinin başlatılmasında ve uygun şekilde yönetilmesinde gecikmelere neden olabilir.
Yetersiz Eğitim:Pek çok cezaevi sistemi kapsamlı HIV eğitim programlarından yoksundur; bu durum mahkumların bulaşma riskleri ve önleme yöntemleri konusunda bilgisiz kalmasına neden olmaktadır. Bu eğitim eksikliği, riskli davranışlara katkıda bulunabilmekte ve mahkûmların kendilerini korumak için önlem alma olasılığını azaltabilmektedir.