Hemşireler arasında hepatit B riskine katkıda bulunan bazı spesifik faktörler şunlardır:
1. Enfekte hastalarla sık temas :Hemşireler, çalışmaları sırasında, akut enfeksiyon veya kronik taşıyıcılık nedeniyle hepatit B ile enfekte olabilecek hastalarla sıklıkla etkileşime girerler. Hemşireler, yakın temas ve potansiyel olarak bulaşıcı materyallerle temas gerektiren enfekte hastaların bakım ve tedavisini sağlamaktan sorumludur.
2. Kaza sonucu iğne batması yaralanmaları :İğne batması yaralanmaları hemşireler arasında hepatit B bulaşmasında önemli bir risk faktörüdür. Enjeksiyon yapma veya kan örneği alma gibi prosedürler sırasında, kazara kontamine bir iğnenin batması riski vardır. Bu yaralanmalar enfekte kana doğrudan maruz kalmaya neden olabilir ve enfeksiyon olasılığını artırabilir.
3. Kan ve vücut sıvılarına maruz kalma :Hemşireler günlük görevleri sırasında rutin olarak kana, vücut sıvılarına ve diğer potansiyel bulaşıcı maddelere maruz kalırlar. Ellerdeki veya derideki küçük kesikler, sıyrıklar veya açık yaralar bile hepatit B virüsünün giriş noktası olabilir.
4. Etkili engellerin bulunmaması :Eldiven, önlük ve maske gibi kişisel koruyucu ekipmanlar (KKD), bulaşıcı hastalıkların bulaşmasını önlemede çok önemli bir rol oynar. Ancak bazı durumlarda hemşireler KKD'nin uygun kullanımı veya bulunabilirliği konusunda zorluk yaşayabilir ve bu da maruz kalma riskinin artmasına neden olabilir.
5. Yetersiz temas sonrası profilaksi (PEP) :Hepatit B'ye maruz kalma potansiyelinin olduğu durumlarda, temas sonrası profilaksi (PEP) derhal şarttır. PEP, enfeksiyon riskini önlemek veya en aza indirmek için hepatit B aşısının ve bazı durumlarda immün globulinin zamanında uygulanmasını içerir. Ancak, anında KEP'e erişim her zaman mümkün olmayabilir ve bu da onun etkinliğini etkileyebilir.
6. Yüksek hasta değişimi :Sağlık bakım ortamlarında sıklıkla yüksek hasta sirkülasyonu vardır; bu da hemşirelerin, teşhis edilmemiş veya tedavi edilmemiş hepatit B hastaları da dahil olmak üzere çok çeşitli bireylerle karşılaşabileceği ve onlarla temasa geçebileceği anlamına gelir.
Hemşireler arasında hepatit B riskini azaltmak için kapsamlı enfeksiyon kontrol önlemleri, düzenli aşılama programları, KKD'nin doğru kullanımı ve temas sonrası etkili profilaksiye erişim çok önemlidir. Ayrıca hemşirelerin kendilerini ve hastalarını koruyabilmeleri için enfeksiyondan korunma uygulamaları ve hepatit B aşısının önemi konusunda eğitim ve öğretim yapılması şarttır.