Langerhans hücreli histiyositoz (LCH)
LCH'nin prognozu genellikle iyidir ve 5 yıllık sağkalım oranı %90'ın üzerindedir. Ancak çoklu sistem hastalığı olan veya merkezi sinir sistemi (CNS) tutulumu olan hastalarda prognoz daha kötü olabilir.
Erdheim-Chester hastalığı (ECD)
EÇG'nin prognozu değişkendir ancak 5 yıllık hayatta kalma oranının %50 civarında olduğu tahmin edilmektedir. Yaygın hastalığı olan veya kalp veya akciğer tutulumu olan hastalarda prognoz daha kötüdür.
Rosai-Dorfman hastalığı (RDD)
RDD'nin prognozu genellikle iyidir ve 5 yıllık hayatta kalma oranı %90'ın üzerindedir. Ancak yaygın hastalığı olan veya merkezi sinir sistemi tutulumu olan hastalarda prognoz daha kötü olabilir.
Massif lenfadenopati (SHML) ile birlikte sinüs histiyositozu
SHML'nin prognozu değişkendir ancak 5 yıllık hayatta kalma oranının %50 civarında olduğu tahmin edilmektedir. Yaygın hastalığı olan veya CNS tutulumu olan hastalarda prognoz daha kötüdür.
Hemofagositik lenfohistiyositoz (HLH)
HLH'nin prognozu kötüdür ve 5 yıllık sağkalım oranı %20'nin altındadır. Altta yatan genetik bozukluğu olan veya enfeksiyonu olan hastalarda prognoz daha kötüdür.
Histiyositoz X tedavisi tipik olarak kemoterapi, radyasyon terapisi ve ameliyatı içerir. Tedavinin amacı hastalığı kontrol altına almak ve komplikasyonları önlemektir.