Bir maddenin antibakteriyel aktivitesi aşağıdakiler gibi çeşitli yöntemlerle belirlenebilir:
1. Agar Difüzyon Yöntemi (Kirby-Bauer Disk Difüzyon Testi): Bu yöntem, belirli bir antibakteriyel madde konsantrasyonu içeren standart bir diskin, test bakterileri ile aşılanmış bir agar plakası üzerine yerleştirilmesini içerir. Bakteriyel büyümenin engellendiği diskin etrafındaki açık alan olan inhibisyon bölgesi ölçülür ve maddenin antibakteriyel aktivitesini belirlemek için kullanılır.
2. Etsuyu Seyreltme Yöntemi: Bu yöntem, sıvı kültür ortamında antibakteriyel maddenin bir dizi seyreltisinin hazırlanmasını ve daha sonra her seyreltmenin, test bakterilerinin standartlaştırılmış konsantrasyonuyla aşılanmasını içerir. Bakteri üremesini tamamen engelleyen maddenin en düşük konsantrasyonu, minimum inhibitör konsantrasyon (MIC) olarak kabul edilir.
3. Zamanı Öldürme Testi: Bu yöntem, antibakteriyel bir maddenin zaman içinde bakterileri öldürme hızını ölçer. Maddenin seri seyreltileri test bakterileri ile inkübe edilir ve kalan canlı bakteri sayısını belirlemek için çeşitli zaman noktalarında numuneler alınır.
Bir maddenin antibakteriyel aktivitesi, test edilen bakteri türü, maddenin konsantrasyonu, maruz kalma süresi ve antibakteriyel maddenin aktivitesini etkileyebilecek diğer maddelerin varlığı gibi çeşitli faktörlerden etkilenir.
Antibakteriyel aktiviteyi anlamak ve ölçmek, bakteriyel enfeksiyonlarla mücadele etmek için etkili stratejiler geliştirmek, uygun antimikrobiyal ajanları seçmek ve bakterilerin yayılmasını önlemek için uygun sanitasyon ve hijyen uygulamalarını sağlamak açısından çok önemlidir.