1. Antijen Sunumu:Bir antijen vücuda girdiğinde, makrofajlar veya dendritik hücreler gibi bazı bağışıklık hücreleri antijeni yutar ve daha küçük parçalara ayırır. Bu fragmanlar daha sonra antijen sunan hücrelerin (APC'ler) yüzeyinde majör doku uyumluluk kompleksi (MHC) molekülleri ile birlikte sunulur.
2. T Hücresi Aktivasyonu:APC'ler yüzeylerindeki antijen parçalarını, adaptif bağışıklık tepkisinde merkezi bir rol oynayan beyaz kan hücreleri olan T hücrelerine sunar. Yardımcı T hücresi veya CD4+ T hücresi adı verilen spesifik bir T hücresi türü, APC üzerindeki antijen fragmanı-MHC kompleksini tanır ve ona bağlanır. Bu etkileşim yardımcı T hücresini aktive eder.
3. B Hücresi Aktivasyonu:Aktive edilmiş yardımcı T hücreleri, antikor üretiminde rol oynayan başka bir beyaz kan hücresi türü olan yakındaki B hücrelerini uyaran sitokinler de dahil olmak üzere çeşitli kimyasal sinyaller salgılar. B hücrelerinin yüzeylerinde spesifik antijene bağlanabilen reseptörler bulunur. B hücresi antijene bağlandığında aktive olur.
4. Antikor Üretimi:B hücresi aktive edildikten sonra hızlı hücre bölünmesine ve plazma hücrelerine farklılaşmaya uğrar. Plazma hücreleri özel antikor üreten hücrelerdir. Antijene özgü büyük miktarlarda antikorları sentezler ve salgılarlar. Bu antikorlar kan dolaşımına salınır ve karşılık gelen antijene bağlanarak onu nötralize eder.
5. Hafıza B Hücreleri:Antikor üretim sürecinde bazı B hücreleri hafıza B hücrelerine dönüşür. Bu hücreler, bağışıklık sisteminin karşılaştığı spesifik antijeni "hatırlar". Gelecekte aynı antijenle tekrar karşılaşılırsa, hafıza B hücreleri hızlı bir şekilde plazma hücrelerine farklılaşır ve immünolojik hafıza olarak bilinen bir süreç olan daha hızlı ve daha güçlü bir antikor tepkisine yol açar.
Özetle vücut, yabancı antijenlerin tespitine yanıt olarak antikorlar üretir. Bağışıklık hücreleri arasındaki bir dizi karmaşık etkileşim yoluyla bağışıklık sistemi, istilacı antijenleri spesifik olarak hedef alan ve nötralize eden antikorlar üreterek uyarlanabilir bir yanıt oluşturur.