1906'da Londralı Dr. Montague Murray, asbest dokumacısı olarak çalışan ve mezotelyoma nedeniyle ölen bir adamın vakasını anlatan bir makale yayınladı. Dr. Murray, asbest liflerinin kansere neden olabileceğini öne sürdü ancak bulguları pek ilgi görmedi.
1930'larda Dr. W.E. Cooke ve Dr. Eric Selikoff, Amerika Birleşik Devletleri'ndeki asbest işçileri üzerinde bir çalışma yürüttüler. Asbest işçilerinin mezotelyoma geliştirme riskinin genel nüfusa göre çok daha yüksek olduğunu buldular. Cooke ve Selikoff'un çalışması asbest maruziyeti ile mezotelyoma arasındaki bağlantıya dair güçlü kanıtlar sağladı.
Takip eden yıllarda asbest ve mezotelyoma üzerine daha fazla araştırma yapıldı. Bu araştırma, asbest maruziyetinin mezotelyoma'nın önde gelen nedeni olduğunu doğruladı. Günümüzde mezotelyoma önlenebilir bir hastalık olarak kabul edilmektedir ve asbest birçok ülkede yasaklanmış veya ciddi şekilde kısıtlanmıştır.