1. Kemoterapi: Kemoterapi ilaçları genellikle kanser hücrelerini öldürmek için Rituxan ile birlikte kullanılır. Spesifik kemoterapi rejimleri siklofosfamid, doksorubisin, vinkristin ve prednizon (CHOP) veya diğer kombinasyonları içerebilir.
2. Rituxan (Rituximab): Rituxan intravenöz (IV) olarak uygulanır ve Hodgkins dışı lenfomada yer alan kanserli B hücreleri de dahil olmak üzere B hücrelerine bağlanıp onları yok edecek şekilde tasarlanmıştır. Tek başına veya kemoterapiyle birlikte verilebilir.
3. Radyasyon Tedavisi: Radyasyon terapisi, kanser hücrelerini hedef almak ve öldürmek için yüksek enerjili X ışınları veya diğer radyasyon türlerini kullanır. Artık kanser hücrelerini ortadan kaldırmak için kemoterapi veya Rituxan tedavisinden önce veya sonra kullanılabilir.
4. Kök Hücre Nakli: Bazı durumlarda kök hücre nakli (kemik iliği nakli olarak da bilinir) önerilebilir. Bu prosedür, bir donörden veya hastanın kendi kemik iliğinden sağlıklı kök hücrelerin toplanmasını ve daha sonra bağışıklık sisteminin yenilenmesine ve kanserle savaşmasına yardımcı olmak için bunların yeniden aşılanmasını içerir.
5. Hedefli Terapi: Bruton tirozin kinaz (BTK) inhibitörleri, fosfoinositid 3-kinaz (PI3K) inhibitörleri veya BCL-2 inhibitörleri gibi diğer hedefe yönelik tedaviler, Rituxan veya diğer ajanlarla kombinasyon halinde kullanılabilir. Bu ilaçlar, lenfoma hücresi büyümesi ve hayatta kalmasıyla ilgili spesifik proteinleri veya yolları hedef alır.
6. Bakım Terapisi: Başarılı başlangıç tedavisinden sonra, lenfomanın tekrarını önlemek veya geciktirmek için idame tedavisi önerilebilir. Bu, tek başına veya diğer ajanlarla kombinasyon halinde Rituxan'ın periyodik döngülerini içerebilir.
7. Destekleyici Bakım: Tedavi süreci boyunca bulantı, yorgunluk, enfeksiyon riski ve kan sayımı anormallikleri gibi semptomların ve tedavilerin yan etkilerinin yönetilmesi için destekleyici bakım önlemleri çok önemlidir.
Rituxan Hodgkin dışı lenfomanın spesifik tedavi planı hematologlar, onkologlar ve diğer uzmanlardan oluşan bir sağlık ekibi tarafından belirlenir. Hastanın yanıtına ve bireysel koşullara bağlı olarak düzenli izleme, değerlendirme ve tedavi planında ayarlamalar gerekli olabilir.