Gen terapisi, FL gelişiminden sorumlu olan genetik anormallikleri hedef almayı ve düzeltmeyi amaçlayan yenilikçi bir tedavi yaklaşımıdır. Fonksiyonel genleri manipüle ederek veya dahil ederek gen terapisi, normal hücresel fonksiyonu yeniden sağlamayı, tümör hücresi ölümünü teşvik etmeyi, kanser hücrelerine karşı bağışıklık tepkisini güçlendirmeyi veya tümör mikro ortamını modüle etmeyi amaçlar.
FL gen terapisinde umut verici bir strateji, t(14;18) translokasyonunun hedeflenmesini içerir. Bu kromozomal yeniden düzenleme, kromozom 18'deki BCL2 genini, kromozom 14 üzerindeki immünoglobulin ağır zincir (IgH) lokusu ile birleştirir. Ortaya çıkan füzyon geni, BCL2-IgH, programlanmış hücre ölümünü inhibe eden bir anti-apoptotik protein olan BCL2'nin aşırı ekspresyonuna yol açar. Bu düzensizlik FL hücresinin hayatta kalmasını ve kemoterapiye direncini arttırır.
FL için yaygın bir gen terapisi yaklaşımı, kimerik bir antijen reseptörü (CAR) T hücresi terapisinin uygulanmasına odaklanır. CAR T hücreleri, kanser hücreleri üzerindeki spesifik bir antijeni tanıyan sentetik bir reseptörü eksprese eden tasarlanmış T hücreleridir. FL'de CAR T hücreleri, FL hücreleri de dahil olmak üzere B hücrelerinin yüzeyinde ifade edilen CD20 antijenini hedef alacak şekilde tasarlanmıştır.
Tasarlanan CAR T hücreleri, FL hücrelerindeki CD20 antijenini tanıyıp ona bağlanarak T hücrelerinin aktivasyonunu tetikler. Aktive edildikten sonra bu T hücreleri, FL hücrelerinde apoptozu veya programlanmış hücre ölümünü indükleyen perforin ve granzimler gibi sitotoksik molekülleri serbest bırakır. Bu hedefe yönelik yaklaşım, normal hücreleri korurken FL hücrelerini seçici olarak ortadan kaldırır.
FL için başka bir gen terapisi stratejisi, RNA girişimini (RNAi) içerir. RNAi, spesifik genlerin ekspresyonunu susturmak veya bastırmak için kısa müdahaleci RNA (siRNA) moleküllerini kullanır. FL'de siRNA, BCL2 genini hedef alacak şekilde tasarlanabilir, böylece anti-apoptotik BCL2 proteininin üretimi azaltılabilir. Bu yaklaşım, apoptozu yeniden sağlamayı ve FL hücrelerinin kemoterapiye veya diğer tedavilere duyarlılığını arttırmayı amaçlamaktadır.
Ayrıca FL'deki tümör mikro ortamını modüle etmek için gen terapisi yaklaşımları araştırılmaktadır. Bu, FL hücreleri ile onları çevreleyen bağışıklık hücreleri ve stromal hücreler arasındaki etkileşimi değiştiren genlerin veya genetik modifikasyonların dahil edilmesini içerir. Bağışıklık sistemini yeniden eğiterek veya mikroçevreyi değiştirerek gen terapisi, anti-tümör bağışıklık tepkilerini artırabilir ve tedavi sonuçlarını iyileştirebilir.
Gen terapisi FL'nin hedefe yönelik ve etkili tedavisi için önemli bir potansiyel sunmaktadır. Spesifik genetik değişiklikleri manipüle ederek veya tümör mikro ortamını modüle ederek, gen terapisi stratejileri tümör hücresi ölümünü indükleyebilir, bağışıklık gözetimini geliştirebilir ve hasta sonuçlarını iyileştirebilir. Bununla birlikte, gen terapisi yaklaşımlarını optimize etmek, güvenlik endişelerini gidermek ve FL tedavisinde uzun vadeli etkinliği sağlamak için daha fazla araştırma ve klinik deney yapılması gerekmektedir.