Omurlararası diskler, yumuşak, jel benzeri bir maddeyi (nükleus pulposus) çevreleyen sert bir dış tabakadan (annulus fibrosus) oluşur. Yaşla birlikte diskler aşağıdakiler de dahil olmak üzere çeşitli dejeneratif değişikliklere uğrayabilir:
1. Su İçeriğinin Kaybı:İnsanlar yaşlandıkça diskler su içeriğini kaybeder, incelir ve şoku absorbe edemez hale gelir.
2. Şişkinlikler veya Fıtıklaşmalar:Zayıflamış disk malzemesi dış tabakadan şişebilir veya fıtıklaşabilir (çıkıntı yapabilir), yakındaki sinirlere baskı uygulayarak kollarda veya bacaklarda ağrıya, uyuşukluğa veya karıncalanmaya neden olabilir.
3. Disk Alanı Daralması:Dejenerasyon, omurlar arasındaki boşlukların daralmasına neden olabilir, bu da omurilik ve sinirler üzerinde baskı oluşturarak ağrıya, halsizliğe veya koordinasyonun bozulmasına neden olabilir.
4. Kemik Mahmuzları (Osteofitler):Diskler dejenere oldukça vücut, omurların kenarlarında kemik büyümeleri veya mahmuzlar oluşturarak hasarlı bölgeleri onarmaya çalışabilir. Bu kemik çıkıntılar doğrudan ağrıya neden olmasa da, omurilik kanalının daralmasına (spinal stenoz) ve sinirlerin sıkışmasına neden olabilir.
5. İltihap:Dejenerasyon çevredeki dokularda iltihaba yol açarak ağrı ve rahatsızlığa daha da katkıda bulunabilir.
Dejeneratif disk hastalığının her zaman semptomlara neden olmadığını unutmamak önemlidir. Pek çok kişi herhangi bir rahatsızlık yaşamadan disklerinde yaşa bağlı değişiklikler yaşayabilir. Ancak bazı kişiler için dejeneratif süreç, etkilenen disklerin konumuna ve ciddiyetine bağlı olarak ciddi sırt ağrısına ve diğer semptomlara yol açabilir.