Kanserde kontrol kaybına katkıda bulunan temel genetik değişiklikler şunlardır:
1. Onkogen Aktivasyonu:Proto-onkogenlerdeki mutasyonlar, onları kontrolsüz hücre büyümesini ve çoğalmasını teşvik eden genler olan onkogenlere dönüştürebilir. Bu mutasyonlar, kanser gelişimini tetikleyen onkogenik proteinlerin aşırı aktivasyonuna yol açabilir.
2. Tümör Baskılayıcı Genin İnaktivasyonu:Tümör baskılayıcı genler, kontrolsüz hücre büyümesinin önlenmesinde ve gerektiğinde hücre ölümünün teşvik edilmesinde kritik bir rol oynar. Tümör baskılayıcı genlerdeki mutasyonlar veya silinmeler, normal fonksiyonlarını bozarak hücrelerin normal büyümeyi düzenleyici mekanizmalardan kaçmasına neden olabilir.
3. DNA Onarım Kusurları:Hücreler, genetik materyaldeki hataları düzeltecek DNA onarım mekanizmalarına sahiptir. Bu mekanizmalardaki kusurlar mutasyonların birikmesine yol açarak genomik istikrarsızlığa ve kanser hücrelerinin ortaya çıkmasına katkıda bulunabilir.
4. Telomer Disfonksiyonu:Telomerler, kromozomların uçlarında bulunan ve her hücre bölünmesiyle kısalan koruyucu başlıklardır. Telomerler kritik derecede kısaldığında, hücreler yaşlanma durumuna (büyümenin durması) girebilir veya apoptoza (programlanmış hücre ölümü) maruz kalabilir. Telomer bakım genlerindeki mutasyonlar telomer fonksiyon bozukluğuna yol açarak hücrelerin bu kontrol noktalarını atlamasına ve kontrolsüz bir şekilde bölünmeye devam etmesine neden olabilir.
5. Epigenetik Değişiklikler:Epigenetik değişiklikler, altta yatan DNA dizisini değiştirmeden DNA'da veya onunla ilişkili proteinlerde yapılan modifikasyonları içerir. Anormal epigenetik modifikasyonlar, gen ekspresyon modellerini etkileyerek onkogenlerin aktivasyonuna ve tümör baskılayıcı genlerin susturulmasına yol açarak kanser gelişimine katkıda bulunabilir.
Bu genetik değişiklikler, düzensiz hücre döngüsü ilerlemesine, apoptozdan (programlanmış hücre ölümü) kaçınmaya, anjiyogenezi sürdürmeye (yeni kan damarları oluşumu), istila ve metastazı aktive etmeye, replikatif ölümsüzlüğü mümkün kılmaya ve enerji metabolizmasını yeniden programlamaya neden olabilir.
Toplu olarak, bu genetik değişiklikler normal hücresel kontrol mekanizmalarını bozarak hücrelerin normal düzenleyici süreçlerden kaçmasına ve kanserin özelliklerini kazanmasına olanak tanır.