Ön tanılar sıklıkla, doktorun hastanın durumu hakkında sınırlı bilgiye sahip olabileceği hastanın ilk konsültasyonu veya muayenesi sırasında konur. Doktor, ön tanı koymak için hastanın semptomlarını, tıbbi geçmişini ve ilgili test sonuçlarını dikkate alacaktır.
Bir ön teşhisin mutlaka doğru veya kesin olmadığını unutmamak önemlidir. Bu sadece daha fazla bilgi toplandıkça değişebilecek bir başlangıç değerlendirmesidir. Doktorlar, hastalara durumlarının halen değerlendirildiğini ve daha fazla test veya konsültasyon gerekebileceğini bildirmek için "ön tanı" terimini kullanabilir.
Bazı durumlarda ön tanı tedavi kararlarını yönlendirmek için yeterli olabilir. Örneğin hastada bakteriyel enfeksiyon belirtileri varsa doktor ön tanıya göre antibiyotik reçete edebilir. Ancak hastanın durumunda düzelme olmazsa veya ileri tetkikler farklı bir tanıyı düşündürürse tedavi planında değişiklik yapılabilir.
Doktorların hastalarla ön tanının niteliği hakkında net bir şekilde iletişim kurması ve daha fazla bilgi elde edildikçe onları bilgilendirmesi önemlidir.