1. Kan Alma: Bu, "kötü" kanın ortadan kaldırılmasının sağlığı iyileştirebileceği inancına dayanan, çeşitli rahatsızlıklar için yaygın bir uygulamaydı. Kan alma genellikle doktorlar tarafından sülük veya neşter kullanılarak yapılıyordu.
2. Humoral Teori: Antik Yunan'da ortaya çıkan bu teori, dört vücut sıvısındaki (kan, balgam, sarı safra ve kara safra) dengesizliklerin hastalığa yol açabileceğini öne sürüyordu. Tedaviler bu sıvıların dengesini yeniden sağlamaya odaklandı.
3. Bitkisel Çözümler: Bitkiler ve otlar, geleneksel bilgilere ve bazen de deneme yanılma yöntemine dayalı olarak tıbbi amaçlar için yaygın olarak kullanıldı. Çeşitli hastalıklar için birçok bitki ve doğal ilaç kullanıldı.
4. Trepanleme: Bu uygulama, baskıyı hafifletmek veya baş ağrısı veya akıl hastalıkları gibi belirli durumları iyileştirmek için kafatasında bir delik açılmasını içeriyordu. Trepanning genellikle son çare olarak uygulandı.
5. Diş Çekimi: Diş hekimliği uygulamaları basitti ve şiddetli ağrı veya çürük nedeniyle diş çekimi yaygındı. Çıkarma genellikle pense veya demirci aletleri gibi kaba aletler kullanılarak yapılıyordu.
6. Amputasyon: Ağır enfeksiyonların veya travmatik yaralanmaların tedavisinde uzuvların amputasyonu genellikle tek seçenekti.
7. Ebelik: Ebeler doğum ve doğum öncesi bakımda çok önemli bir rol oynadı. Doğumların çoğu evde ebelerin yardımıyla gerçekleşti.
8. Berber-Cerrahlar: Bu kişiler saç kesimi, kan alma gibi küçük ameliyatlar ve diş çekimi gibi çeşitli görevleri yerine getiren berber-cerrahlardı. Tıbbi konularda genellikle ilk temas noktası onlardı.
9. Evde Çözümler: Pek çok insan, yaygın hastalıkları tedavi etmek için ev ilaçlarına ve nesiller boyu aktarılan geleneksel tariflere güveniyordu.
Bu dönemdeki tıbbi uygulamaların günümüz standartlarına göre genellikle etkisiz olduğunu ve bazen komplikasyonlara yol açabileceğini unutmamak önemlidir. Ancak dönemin sınırlı bilimsel bilgi ve inançlarını yansıtırlar ve modern tıp ve diş hekimliğinin evrimine ışık tutarlar.