1. Bedene Erişim:
- İnvaziv prosedürler, teşhis veya tedavi amacıyla erişim sağlamak için derinin kırılmasını veya delinmesini veya vücudun doğal bir açıklığını içerir.
- Non-invaziv prosedürler, vücudun doğal bariyerlerinin herhangi bir şekilde nüfuz etmesini veya bozulmasını gerektirmez.
2. Müdahale Düzeyi:
- İnvaziv prosedürler genellikle daha kapsamlı tıbbi müdahale gerektirir ve sıklıkla iç doku veya organlarla doğrudan etkileşime giren cerrahi alet veya cihazların kullanımını içerir.
- Non-invazif prosedürler daha az müdahalecidir ve genellikle vücuda girmeden muayene veya analiz için harici araçlar kullanılır.
3. İlgili Riskler:
- İnvaziv prosedürler, vücudun doğal bariyerlerinin bozulması nedeniyle enfeksiyon, doku hasarı, kanama veya cerrahi hatalar dahil olmak üzere daha yüksek komplikasyon riski taşır.
- Non-invaziv prosedürler genellikle daha az risk taşır ve derinin kırılmasını veya iç doku manipülasyonunu içermediğinden genellikle daha güvenli kabul edilir.
4. Anestezi Gereksinimi:
- İnvaziv prosedürler genellikle ağrıyı yönetmek ve işlem sırasında rahatsızlığı azaltmak için anestezi kullanılmasını gerektirir.
- Non-invaziv prosedürler, önemli bir fiziksel rahatsızlığa neden olmadıkları için genellikle anestezi gerektirmezler.
5. İyileşme Süresi:
- İnvaziv prosedürler, vücudun cerrahi müdahaleden sonra iyileşmesi gerektiğinden genellikle daha uzun iyileşme süreleri gerektirir.
- İnvaziv olmayan prosedürler, vücuda müdahale edici eylemler içermediğinden genellikle çok az iyileşme süresine sahiptir veya hiç iyileşme süresi yoktur.
6. Teşhis ve Tedavi Kapsamı:
- İnvaziv prosedürler daha ayrıntılı bilgi sağlayabilir ve doku veya yapıların doğrudan manipülasyonuna izin vererek bunları hem teşhis hem de tedavi amaçlı faydalı hale getirebilir.
- Non-invaziv prosedürler genellikle dahili erişime ihtiyaç duymadan tanı amaçlı, izleme veya harici terapötik müdahaleler için kullanılır.
İnvazif prosedürlerin örnekleri arasında ameliyat, biyopsi, kolonoskopi ve anjiyogram yer alır. İnvaziv olmayan prosedürlerin örnekleri arasında röntgen, ultrason, manyetik rezonans görüntüleme (MRI) ve kan testleri bulunur.
İnvaziv veya invaziv olmayan bir yaklaşımı kullanma kararı, tıbbi durumun doğası, gerekli tanısal bilgi düzeyi, ilgili potansiyel riskler ve hastanın tercihleri gibi çeşitli faktörlere bağlıdır. Doktorlar, en iyi tedavi sonucunu elde etmek için bu hususlara dayanarak uygun prosedürü önermektedir.