1. Naylon (Poliamid) :Naylon dikişler, mukavemetleri, esneklikleri ve düşük doku reaktivitesi ile bilinen, emilmeyen, monofilament dikişlerdir. Mikrocerrahide kan damarlarını, sinirleri ve cildi dikmek için yaygın olarak kullanılırlar.
2. Polipropilen :Polipropilen dikişler emilemeyen monofilament dikişlerin bir diğer türüdür. Dayanıklılık ve hareketsizlik açısından naylona benzerler ancak biraz daha az esnektirler. Polipropilen dikişler sıklıkla küçük kan damarlarının yeniden yapılandırılmasını içeren mikrocerrahi prosedürlerde kullanılır.
3. Polidioksanon (PDS) :PDS dikişleri sentetik polimerden yapılmış emilebilir, monofilament dikişlerdir. Mükemmel yara desteği ve düğüm güvenliği sunarlar. PDS dikişleri, küçük dokuların dikilmesini içeren mikrocerrahi prosedürlerde ve dikişlerin çıkarılmasının zor veya istenmeyen olduğu durumlarda emilmeyen dikişlere alternatif olarak yaygın olarak kullanılır.
4. Poliglikonat (Maxon) :Maxon sütürleri sentetik emilebilir, örgülü dikişlerdir. İyi bir çekme mukavemeti ve düğüm güvenliği sağlarlar. Maxon sütürleri mikrocerrahide dikiş malzemesinin emilebilir doğası tercih edildiğinde yaygın olarak kullanılır.
5. Ethisilon (Poliglecapron 25) :Ethisilon, iyi bir gerilme mukavemeti ve düğüm güvenliği sunan, sentetik, emilebilir, monofilament bir sütürdür. Doku hasarı riskini azaltan pürüzsüz yüzeyi nedeniyle mikrocerrahi işlemlerde sıklıkla kullanılır.
Mikrocerrahide dikiş malzemesi seçimi, uygulanan spesifik prosedür, onarılacak doku ve cerrahın tercihi gibi faktörlere bağlıdır. Amaç, doku travmasını en aza indirirken ve optimal yara iyileşmesini teşvik ederken yeterli destek ve güç sağlayan dikişler kullanmaktır.