2. Şekil: Fetal kafatası daha yuvarlaktır ve yetişkin kafatasına göre daha büyük bir kafatasına (beyin kasası) sahiptir. Yetişkin kafatası daha uzundur ve daha küçük bir kafatasına sahiptir.
3. Fontaneller: Fetal kafatası, kafatasının kemiklerinin henüz kaynaşmadığı yumuşak noktalar olan fontanellere sahiptir. Bu fontaneller beyin geliştikçe kafatasının da büyümesini ve genişlemesini sağlar. Fontaneller çocuk büyüdükçe, genellikle 2 yaşına gelindiğinde kapanır.
4. Dikişler: Fetal kafatasının kemikleri, bir miktar harekete izin veren lifli eklemler olan dikişlerle birleştirilir. Çocuk büyüdükçe dikişler yavaş yavaş kemikleşir (kemiğe dönüşür).
5. Dişler: Fetal kafatasının dişleri yoktur. İlk dişler yaklaşık 6 aylıkken çıkmaya (çıkmaya) başlar.
6. Kas eklentileri: Fetal kafatasındaki kas bağlantıları yetişkin kafatasındakilere göre daha az gelişmiştir. Bunun nedeni fetüste baş ve boyun kaslarının tam olarak gelişmemiş olmasıdır.
7. Foramina: Fetal kafatası, sinirlerin ve kan damarlarının geçişi için daha büyük foramenler (açıklıklar) içerir. Çocuk büyüdükçe bu foramenler giderek küçülür.
8. Ağırlık: Fetal kafatası toplam vücut ağırlığının yaklaşık %10'unu oluştururken, yetişkin kafatası toplam vücut ağırlığının yaklaşık %5'ini oluşturur.
Bunlar fetal kafatası ile yetişkin kafatası arasındaki temel farklardan sadece birkaçıdır. Fetüs büyüyüp geliştikçe kafatası, doğum sonrası yaşamın taleplerine uyum sağlamasına olanak tanıyan bir dizi değişikliğe uğrar.