1. Fare Piresi:Hıyarcıklı vebanın birincil vektörü, Yersinia pestis bakterisini taşıyan pireydi. Enfekte sıçanlar ve kemirgenler vebanın rezervuarlarıydı ve bu kemirgenler pirelerle istila edildiğinde hastalık, enfekte pirelerin ısırıkları yoluyla insanlara ve diğer hayvanlara kolaylıkla yayılabilirdi.
2. Ticaret Yolları:Ortaçağ Avrupası, hem sınırları içinde hem de dışında geniş ticaret yollarıyla karakterize edildi. Bu yollar, insanların ve malların geniş mesafeler boyunca hızlı hareketini kolaylaştırdı. Ne yazık ki vebanın yayılmasında da önemli bir rol oynadılar. Tüccarlar ve gezginler, istemeden yanlarında enfekte pire ve kemirgenler taşıdılar ve farkında olmadan hastalığı ticaret yolları boyunca yaydılar.
3. Nüfus Yoğunluğu ve Kentleşme:Bu süre zarfında birçok Avrupa şehri, kentleşme ve tarımsal büyüme nedeniyle daha yoğun nüfuslu hale geliyordu. Yakın çevredeki bu artan insan yoğunluğu, vebanın hızla yayılması için ideal koşulları sağladı. Orta Çağ şehirlerinde sıklıkla görülen kalabalık ve hijyenik olmayan yaşam koşulları, pirelerin kısa sürede çoğalmasına ve çok sayıda insana bulaşmasına neden oldu.
4. Kötü Sanitasyon ve Hijyen:Orta Çağ'daki sanitasyon uygulamaları genel olarak yetersizdi ve veba gibi hastalıkların yayılmasına katkıda bulunuyordu. Uygun atık yönetimi, hijyen ve tıbbi bilgi eksikliği, veba bakterisinin hayatta kalması ve yayılması için uygun koşullar yarattı.
5. Tıbbi Bilgi ve Tedavi Eksikliği:14. yüzyılda tıbbi bilgi sınırlıydı ve vebaya karşı etkili bir tedavi yoktu. Tıbbi uygulamalar genellikle enfeksiyonun daha da yayılmasına neden olabilecek kan alma üzerine yoğunlaşıyordu. Ayrıca hastalıkla ilgili yaygın bir korku da vardı; bu da sosyal izolasyona, birbirlerine güvensizliğe ve yayılmasını potansiyel olarak önleyebilecek veya kontrol edebilecek her türlü tedbire karşı dirence yol açıyordu.
6. Dini ve Kültürel İnançlar:Orta Çağ'daki dini ve kültürel uygulamalar bazen vebanın yayılmasına katkıda bulunmuştur. Hac ziyaretleri ve dini toplantılar, hem insanların hem de enfekte pirelerin uzun mesafeler boyunca hareketini kolaylaştırdı. Ek olarak, bazı inançlar hijyen ve tıbbi müdahaleleri caydırıyor ve hastalığı kontrol altına alma çabalarını daha da sekteye uğratıyordu.