Enfekte pire bir hayvanı ısırdığında veba bakterileri pirenin bağırsağında çoğalır. Pirenin sindirim sistemi bakteriler tarafından tıkanır, ısırma sırasında kusmasına neden olur ve bu da bakterilerin hayvana bulaşmasına yol açar.
Bakteriler hayvanın vücuduna girdikten sonra lenf düğümlerine gidebilir ve burada daha da çoğalarak etkilenen bölgelerde ateşe, şişmeye ve hassasiyete neden olabilir. Bu aşama, koltuk altı, kasık, boyun veya vücudun diğer kısımlarında şişmiş lenf düğümlerinin veya "hıyarcıkların" oluşmasıyla karakterize edilen hıyarcıklı veba olarak bilinir.
Hayvanlara çeşitli yollarla hıyarcıklı veba bulaşabilir:
1. Pire ısırıkları:En yaygın enfeksiyon yolu, veba bakterisini taşıyan enfekte pirelerin ısırıklarıdır. Pireler, kemirgenlerin ve insanlar dahil diğer hayvanların kanıyla beslenir ve ısırırken bakterileri bulaştırabilir.
2. Enfekte hayvanlarla veya onların vücut sıvılarıyla temas:Hıyarcıklı veba ile enfekte olan hayvanlar, hastalığı kan, tükürük veya idrar gibi vücut sıvılarıyla doğrudan temas yoluyla bulaştırabilir. Sağlıklı bir hayvan bu bulaşıcı materyallerle temas ederse enfekte olabilir.
3. Kirlenmiş ortamlarla temas:Veba bakterileri çevrede, özellikle toprakta, suda veya hayvan yuvalarında uzun süre varlığını sürdürebilir. Sağlıklı hayvanlar, kirlenmiş toprak veya suyla temas etmeleri veya enfekte hayvan yuvalarına veya yuvalarına erişimleri durumunda enfekte olabilirler.
4. Kirlenmiş yiyecek veya suyun yutulması yoluyla:Bazı durumlarda hayvanlar, enfekte hayvanlarla veya pireleriyle temas etmiş olan kirlenmiş yiyecek veya su kaynaklarını tüketerek de hıyarcıklı vebaya yakalanabilir.
Sıçanlar gibi kemirgenler veba bakterisinin yaygın rezervuarlarıdır ve hastalığın diğer hayvanlara ve insanlara bulaşmasında önemli bir rol oynarlar. Enfekte kemirgenlerle beslenen pireler, veba bakterilerini diğer kemirgenlerin yanı sıra farklı hayvan türlerine ve onlarla temas kurabilecek insanlara da aktarabilir.