bireysel vücut parçaları ve yapılara ek olarak , sistemik anatomi radyoloji önemli bir bileşenidir . Sistemik anatomi çalışmanın beş ana bölüme ayrılmıştır: anjioloji ( vasküler veya lenfatik damarlar ) ; arthrology ( eklemler ) ; kasbilim ( kas sistemi ) ; Nöroloji ( sinir sistemi ) ; ve osteoloji (kemik ) .
Anatomik Pozisyonlar ve Yol
görüntüleme testleri sırasındavücudun belirli bir konum belirtmek için kullanılanterimler ( olarak da dikey anılacaktır ) dik içerir , , yanal eğik , yüzüstü ve sırtüstü . Bu doğrultuda ,bölümlerini ve yön tasvir veya örnekleri ön /Ventrum ( ön ) dahil inçorganıdır yan kullanılan terminoloji var , (ayaklar doğru) caudad , (kafasına doğru ) sefalik , sırtı /posterior (arka ) , (aşağıda ) alt , medial ( orta ) , yan ( uzak ya da uzak nokta ) , proksimal (en yakın nokta ) ve (yukarıda) üstün .
Görüntüleme Testleri
< p> spesifik görüntüleme testleri ile ilgili radyoloji terim ve kısaltmaların bir dizi var. Daha yaygın olanlardan bazıları Anjiokardiyografi , arteriyogram , arthrogram , bilgisayarlı tomografi ( BT ) , bilgisayar destekli tomografi ( CAT taraması ) , ekokardiyografi , manyetik rezonans görüntüleme ( MRG ) , mamografi , myelogram , pozitron emisyon tomografisi ( PET tarama ) , pyelogram dahil ve ultrason .
Ek Şartlar
radyoloji prosedürleri ve yöntemleri içeren diğer anahtar terimler kaçırılmaları , uyutmak , atom kütlesi , baryum , biyopsi , brakiterapi , kateterizasyon , Compton etkisi bulunmaktadır boya , elektron volt , elektrostatik alan , fleksiyon , floresan , iyonize , ışınlama , izotop , nükleer, palyatif , kalite faktörü , radyasyon , stereotaktik , titre ve tranduserin kontrast .