1. Saf Bilim Adamı Değilim :
- Pratisyen hekimler öncelikle hasta bakımına ve klinik karar vermeye odaklanır. Bilimsel prensipler ve tıbbi araştırmalar konusunda sağlam bir temele sahip olmalarına rağmen temel amaçları bilimsel araştırma yapmak veya temel keşifler yapmaktan ziyade hastaları teşhis edip tedavi etmektir.
2. Bir Bilim Adamının Bazı Yönleri :
-Hekimler uygulamaları sırasında test sonuçlarını analiz etmek, tıbbi literatürü yorumlamak ve tıptaki en son gelişmelerden haberdar olmak gibi bilimsel faaliyetlerde bulunurlar. İnsan vücudunu, hastalık süreçlerini ve tedavi seçeneklerini anlamak için bilimsel ilkeleri kullanırlar. Ancak onların asıl görevi bu bilgiyi hasta bakımına uygulamaktır.
3. Güçlü Bir Klinik Uzmanlık :
-Hekimler, tıp sanatını ve hasta etkileşimlerine, muayenelere ve teşhis bulgularına dayanarak sağlam kararlar verme yeteneğini içeren klinik uzmanlığı geliştirmek üzere eğitilir. Genellikle zamana duyarlı koşullar altında çeşitli tıbbi durumları teşhis etmek ve yönetmek için klinik becerilerini kullanırlar.
4. Hasta Bakımı ve Merhamet :
-Hekimlerin temel sorumluluğu hasta bakımıdır. Bu, hastanın endişelerini dinlemeyi, fizik muayeneleri yapmayı, teşhis testlerini istemeyi ve tedavi planları geliştirmeyi içerir. Hekimler ayrıca hastalarla ilişkiler kurmaya, duygusal destek sağlamaya ve tıbbın tamamen bilimsel yönlerinin ötesinde onların endişelerini gidermeye odaklanır.
5. Teknolog Yönü :
-Hekimler öncelikli olarak teknoloji uzmanı olarak kabul edilmeseler de, uygulamalarında teknolojiden faydalanmaktadırlar. Hastaları etkili ve doğru bir şekilde teşhis etmek ve tedavi etmek için tıbbi ekipmanı, elektronik sağlık kayıtlarını, görüntüleme tekniklerini ve diğer teknolojik araçları kullanırlar. Ancak rolleri teknolojiyi geliştirmekten çok yorumlamaya ve uygulamaya odaklıdır.
Özetle, pratisyen hekimler ne saf bilim adamı ne de teknoloji uzmanıdır. Hastalarına kapsamlı tıbbi bakım sağlamak için bilimsel bilgiyi klinik uzmanlık, hasta bakımı ve şefkatle birleştirirler.