1. Hastane Temelli Hemşirelik Okulları:İkinci Dünya Savaşı sırasında birçok hemşire, hastane temelli hemşirelik okullarında eğitim almıştır. Bu programlar genellikle iki ila üç yıl sürüyordu ve deneyimli hemşirelerin yanında uygulamalı klinik deneyim sağlıyordu.
2. Hemşirelik Eğitimi Tesisleri:Hemşireler ayrıca, bazıları üniversiteler veya yüksekokullarla bağlantılı olan özel hemşirelik eğitimi tesislerinde de eğitim almıştır. Bu programlar, hemşireleri çeşitli sağlık hizmetleri ortamlarına hazırlamak için sıkı kurs çalışmaları ve uygulamalı eğitim sunuyordu.
3. Askeri Hemşirelik Okulları:Ordunun kendisi, özellikle hemşirelerin Ordu, Deniz Kuvvetleri veya Hava Kuvvetleri'nde hizmet vermesi için eğitilmesine ve görevlendirilmesine yönelik hemşirelik okulları işletiyordu. Bu okullar askeri disiplini, tıbbi protokolleri ve savaş zamanı hemşirelik becerilerini vurguladı.
4. Kızılhaç Hemşireliği:Hemşireler Amerikan Kızılhaçı veya İngiliz Kızılhaçı gibi kuruluşlar aracılığıyla eğitim alabilirler. Programlar genellikle ilk yardım, hijyen, acil müdahale ve toplum sağlığı hemşireliği ilkelerini içeriyordu.
5. Uzmanlık Eğitimi:Savaş sırasındaki özel tıbbi ihtiyaçlar, hemşirelerin uzmanlık eğitimini de zorunlu kıldı. Bazıları travma bakımı, anestezi, cerrahi hemşireliği veya psikiyatri hemşireliği konularında ek eğitim aldı.
İkinci Dünya Savaşı boyunca çeşitli hükümetler, özel kurumlar ve sağlık kuruluşları, hem sivil hem de askeri tıbbi bakım taleplerini karşılayacak iyi eğitimli hemşirelerin yeterli sayıda teminini sağlamak için birlikte çalıştı.