Deneme aşağıdaki sonuçlara yol açtı:
1. Yedi sanık suçlu bulunarak asılarak idam cezasına çarptırıldı:
- Karl Brandt, Adolf Hitler'in kişisel doktoru ve Sağlık ve Temizlikten Sorumlu Komisyon Üyesi
- Rudolf Brandt, Heinrich Himmler'in özel sekreteri ve SS genelkurmay başkanı
- Karl Gebhardt, Heinrich Himmler'in kişisel doktoru ve SS Tıbbi Servisi'nin başkanı
- Joachim Mrugowsky, Reich İçişleri Bakanlığı Halk Sağlığı Departmanı başkanı
- Wolfram Sievers, SS araştırma kuruluşu Ahnenerbe'nin başkanı
- Viktor Brack, ötenazi programının idari başkanı
- Waldemar Hoven, Dachau toplama kampındaki deneysel tıp bölümünün başkanı
2. Dokuz sanık suçlu bulunarak 10 yıldan ömür boyu hapis cezasına çarptırıldı:
- Hermann Becker-Freyseng, Robert Koch Enstitüsü Hijyen Bölümü Başkanı
- Kurt Blome, Dachau Sıtma Enstitüsü başkanı
- Kurt Brandt, Reich İçişleri Bakanlığı Halk Sağlığı Dairesi Başkanı
- Wilhelm Beiglböck, Berlin Havacılık Tıbbı Enstitüsü başkanı
- Gerhard Rose, Dachau toplama kampının yöneticisi
- Fritz Fischer, Königsberg Üniversitesi Hijyen Enstitüsü başkanı
- Helmut Poppendick, Hamburg'daki Askeri Hijyen ve Tropikal Tıp Enstitüsü başkanı
- Siegfried Handloser, Kiel Üniversitesi Anatomi Bölüm Başkanı
- Karl Clauberg, Auschwitz'deki Deneysel Biyoloji ve Terapi Enstitüsü başkanı
3. Yedi sanık suçsuz bulundu:
- Hans Eppinger, Reich İçişleri Bakanlığı İkinci Tıp Dairesi Başkanı
- Hans Karl von Hasselbach, Heidelberg Üniversitesi Fizyoloji Bölümü Başkanı
- August Hirt, Strasbourg Üniversitesi Anatomi Enstitüsü başkanı
- Siegfried Ruff, Göttingen Üniversitesi Hijyen Enstitüsü başkanı
- Franz Volhard, Frankfurt am Main Üniversitesi Dahiliye Kliniği başkanı
- Heinz Karl Sorge, Heidelberg'deki Kanser Araştırma Enstitüsü başkanı
- Johannes Stein, Buchenwald toplama kampının baş sağlık görevlisi
Nürnberg Doktorlarının Duruşması tıp etiği ve insan hakları tarihinde dönüm noktası niteliğinde bir olaydı. Hastaların herhangi bir tıbbi deneye katılmadan önce gönüllü ve bilgilendirilmiş onam vermeleri gerektiğini belirten tıbbi araştırmalar için bilgilendirilmiş onam ilkesini oluşturdu. Bu ilke dünya çapında tıbbi araştırma ve uygulamalarda temel bir etik ilke haline gelmiştir.