1. Genetik Faktörler: Devamsızlık nöbetleri genellikle ailelerde görülür ve bu da genetik bir bileşene işaret eder. SCN1A, GABRG2 ve CACNA1H gibi beyin fonksiyonunu kontrol eden spesifik genlerdeki mutasyonlar, artan absans nöbeti riskiyle ilişkilendirilmiştir.
2. Nörotransmitter Dengesizlikleri: Nörotransmiterler beyindeki sinir hücreleri arasında sinyal ileten kimyasallardır. Gama-aminobutirik asit (GABA), glutamat ve dopamin gibi bazı nörotransmiterlerin seviyelerindeki dengesizliğin absans nöbetlerinde rol oynadığı düşünülmektedir.
3. Beyin Gelişimi: Devamsızlık nöbetleri genellikle çocuklukta, beyin gelişiminin hızlı olduğu bir dönemde başlar. Bu, gelişimsel anormalliklerin veya beyin bağlantısındaki bozulmaların nöbet oluşumuna katkıda bulunabileceğini düşündürmektedir.
4. Yapısal Anormallikler: Bazı durumlarda absans nöbetleri beyindeki malformasyonlar, tümörler veya yaralanmalar gibi yapısal anormalliklerle ilişkili olabilir. Bu anormallikler normal beyin aktivitesini bozarak nöbetlere yol açabilir.
5. Metabolik Koşullar: Hipoglisemi (düşük kan şekeri) ve elektrolit dengesizlikleri gibi belirli metabolik koşullar da absans nöbetlerini tetikleyebilir.
6. Çevresel Faktörler: Bazı bireylerde stres, kaygı, uyku yoksunluğu veya titreyen ışıklar (fotosensitivite) gibi çevresel faktörler, absans nöbetlerini tetikleyebilir.
Devamsızlık nöbetlerinin kesin nedeninin kişiden kişiye değişebileceğini ve tek bir nedenden ziyade bu faktörlerin bir kombinasyonu olabileceğini unutmamak önemlidir. Absans nöbetlerinin doğru tanısı ve doğru yönetimi için epilepsi veya nöroloji konusunda uzmanlaşmış bir sağlık uzmanına başvurmak önemlidir.