1. Ses Dalgaları:Ses dalgaları dış kulağa girer ve kulak kanalından kulak zarına doğru ilerler.
2. Titreşim:Kulak zarı ses dalgalarına tepki olarak titreşir ve bu titreşimleri orta kulaktaki çekiç, örs ve üzengi adı verilen üç küçük kemiğe aktarır.
3. İç Kulak:Üzengi kemiği, titreşimleri iç kulağa, özellikle de içi sıvıyla dolu ve duyu tüyü hücreleriyle kaplı spiral şekilli bir yapı olan kokleaya iletir.
4. Frekans Kodlaması:Koklea içindeki farklı bölümler, farklı frekans aralıklarına yanıt verir. Düşük frekanslı sesler kokleanın tabanında titreşime neden olurken, yüksek frekanslı sesler tepe noktasına doğru titreşimler oluşturur.
5. Tonotopik Harita:Sese duyarlı tüylü hücrelerin koklea uzunluğu boyunca düzenlenmesi, ses frekansının mekansal olarak temsil edildiği bir tonotopik harita oluşturur. Farklı bölgelerdeki tüy hücreleri belirli frekanslara ayarlanmıştır ve bu düzenleme sesin frekans bilgisini korur.
6. Nöral Sinyaller:Saç hücreleri titreştikçe, yakındaki spiral ganglion nöronlarını uyaran nörotransmitterleri serbest bırakırlar. Bu nöronlar mekanik titreşimleri elektrik sinyallerine dönüştürür ve bunları işitme siniri boyunca iletir.
7. İşitme Siniri:İşitme siniri, frekansa özgü sinir sinyallerini kokleadan işitsel beyin sapına taşır.
8. Beyin Sapı İşleme:İşitsel beyin sapı, sinir sinyallerini daha da işler ve bunları orta beyin ve serebral korteksteki daha yüksek işitsel merkezlere gönderir.
9. İşitsel Korteks:Beynin temporal loblarında yer alan işitsel kortekste, frekans bilgisi daha ayrıntılı olarak analiz edilir ve diğer işitsel bilgilerle bir araya getirilerek sesin perdesi ve kalitesi algılanır.
Bu tonotopik organizasyon ve sinirsel işleme yoluyla, bir sesin frekansı sinir sisteminde kodlanır ve temsil edilir; bu da farklı perdeleri ve frekansları algılamamıza ve aralarında ayrım yapmamıza olanak tanır.