1. Damarlar: Toplardamarlar kanı kalbe geri taşıyan kan damarlarıdır. Kanın geri akışını önleyen ve kalbe doğru tek yönlü akışı sağlayan valflere sahiptirler.
2. İskelet Kası Pompası: İskelet kasları kasıldığında uzuvlardaki damarları sıkıştırarak kanı kalbe doğru iter. Bu özellikle yer çekiminin kan akışına karşı çıktığı alt ekstremitelerde önemlidir.
3. Solunum Pompası: Nefes alma sırasında diyafram kasılır ve göğüs boşluğu genişleyerek göğüste negatif basınç oluşturur. Bu basınç farkı, kanın büyük damarlardan (vena kava) kalbe çekilmesine yardımcı olur.
4. Kardiyak Aspirasyon: Kalbin ritmik kasılması ve gevşemesi, kan akışına yardımcı olan basınç gradyanları yaratır. Kalp diyastol sırasında rahatladığında göğüs boşluğunda negatif basınç oluşturur ve bu da kanın kulakçıklara çekilmesine yardımcı olur.
5. Venöz Valfler: Damarlarda kanın geri akışını önleyen tek yönlü valfler bulunur. Bu kapaklar kanın kalbe doğru akmasını sağlar ve kanın ekstremitelerde birikmesini önler.
6. Düz Kas Kasılması: Damarların duvarları, kan akışını ayarlamak için kasılabilen veya gevşeyebilen düz kas hücreleri içerir. Damarların daralması basıncı artırır ve kanın kalbe doğru itilmesine yardımcı olur.
7. Kan Basıncı: Sistemik dolaşımdaki genel kan basıncı da kanın kalbe dönüşüne katkıda bulunur. Daha yüksek kan basıncı, kanın damarlara doğru itilmesine ve direncin üstesinden gelinmesine yardımcı olur.
Bu mekanizmalar, kanın sürekli olarak kalbe geri akmasını, vücutta yeterli dolaşımın sağlanmasını ve dokulara oksijen ve besin sağlanmasını sağlamak için birlikte çalışır.