1. Viral Enfeksiyonlar:Kızamık, kabakulak, kızamıkçık, enterovirüsler ve arbovirüsler (Batı Nil virüsü gibi) gibi belirli virüsler, sistemik enfeksiyonların bir parçası olarak ensefalomiyelite neden olabilir.
2. Bakteriyel Enfeksiyonlar:Mycoplasma pneumoniae gibi bazı bakteriler de ensefalomiyelite yol açabilir.
3. Otoimmün Reaksiyonlar:Bazı durumlarda ensefalomiyelit, vücudun bağışıklık sisteminin yanlışlıkla kendi beyin ve omurilik dokularına saldırdığı otoimmün yanıtın bir sonucu olarak gelişebilir. Bu, akut dissemine ensefalomiyelit (ADEM) ve nöromiyelitis optika (NMO) gibi durumlarda görülür.
4. Zehirli Maddeler:Kurşun, cıva veya arsenik gibi belirli toksinlere veya ağır metallere maruz kalmak da ensefalomiyeliti tetikleyebilir.
Ensefalomiyelit belirtileri, iltihabın ciddiyetine ve konumuna bağlı olarak değişebilir. Yaygın semptomlar şunları içerebilir:
- Ateş
- Baş ağrısı
- Boyun sertliği
- Değişen zihinsel durum
- Bilinç bulanıklığı, konfüzyon
- Nöbetler
- Uzuvlarda güçsüzlük veya felç
- Duyusal bozukluklar (uyuşma, karıncalanma hissi)
- Konuşma zorlukları
- Görme sorunları
Ensefalomiyelit tedavisi tipik olarak altta yatan nedenin yönetilmesini ve destekleyici bakımın sağlanmasını içerir. Enflamasyonu azaltmak, nöbetleri kontrol altına almak ve ağrıyı yönetmek için ilaçlar reçete edilebilir. Ağır vakalarda solunum ve diğer hayati fonksiyonların desteklenmesi için yoğun bakım gerekli olabilir. Rehabilitasyona yardımcı olmak için fiziksel ve mesleki terapi önerilebilir.
Ensefalomiyelitin prognozu, durumun nedenine ve ciddiyetine bağlıdır. Bazı vakalar uygun tedavi ile tamamen düzelebilirken bazıları kalıcı nörolojik bozukluklar bırakabilir. Sonuçların optimize edilmesi için erken tanı ve hızlı yönetim çok önemlidir.