1. Hücre Duvarı Sentezine Müdahale :Penisilin, sefalosporinler ve vankomisin gibi antibiyotikler bakterilerin sentezini engelleyerek veya hücre duvarına zarar vererek çalışır. Hücre duvarı bakterilere şekil, sertlik ve koruma sağlayan hayati bir yapıdır. Bu antibiyotikler, bütünlüğünü bozarak bakterileri zayıflatır ve onları, konakçının bağışıklık sistemi tarafından yok edilmeye daha duyarlı hale getirir.
2. Protein Sentezinin Bozulması :Tetrasiklin, eritromisin ve kloramfenikol gibi antibiyotikler bakterilerin protein sentez mekanizmalarını hedef alır. Bakteriyel ribozomlara bağlanırlar ve haberci RNA'nın (mRNA) proteinlere çevrilmesine müdahale ederler. Gerekli proteinler olmadan bakteriler büyüyemez, çoğalamaz veya virülans faktörleri üretemez, bu da onların nihai ölümüne yol açar.
3. Nükleik Asit Sentezinin İnhibisyonu :Rifampin, siprofloksasin ve metronidazol gibi antibiyotikler, bakteri hücrelerinde DNA ve RNA gibi nükleik asitlerin sentezini inhibe ederek etki gösterir. DNA ve RNA replikasyon, transkripsiyon ve diğer hücresel işlemler için hayati öneme sahiptir. Bu antibiyotikler sentezlerini bloke ederek bakterilerin çoğalmasını ve yayılmasını engeller.
4. Hücresel Metabolizmanın Bozulması :Bazı antibiyotikler bakterilerin hayatta kalması için çok önemli olan metabolik yolları hedefler. Örneğin sülfonamidler ve trimetoprim, bakterilerdeki çeşitli metabolik reaksiyonlar için gerekli bir kofaktör olan folik asitin sentezine müdahale eder. Bu antibiyotikler folat sentezini inhibe ederek bakteriyel metabolizmayı ve büyümeyi bozar.
Antibiyotiklerin bakteriyel enfeksiyonları kontrol etmede etkili olmasına rağmen soğuk algınlığı veya grip gibi viral enfeksiyonlara karşı etkili olmadıklarını unutmamak önemlidir. Ek olarak, antibiyotiklerin aşırı veya yanlış kullanımı, bakterilerin ilaçların etkilerinden kaçacak mekanizmalar geliştirmesine neden olan antibiyotik direncinin gelişmesine yol açabilir. Bu nedenle antibiyotikler yalnızca bir sağlık uzmanı tarafından reçete edildiği takdirde dikkatli kullanılmalıdır.