- Uyarıcılar: Kafein, nikotin ve kokain gibi uyarıcıların tümü, dopamin ve norepinefrin gibi belirli nörotransmitterlerin geri alımını bloke ederek CNS aktivitesini artırabilir. Bu, sinapstaki bu nörotransmitterlerin seviyelerinin artmasına neden olur ve bu da CNS'de elektriksel aktivitenin artmasına yol açabilir.
- Saykedelik ilaçlar: LSD, psilosibin ve meskalin gibi psychedelic ilaçlar da beyindeki belirli reseptörlere bağlanarak ve onları aktive ederek CNS aktivitesini artırabilir. Bu, algı, ruh hali ve bilişte değişiklikler dahil olmak üzere çeşitli etkilere yol açabilir.
- Stres: Stres ayrıca vücut strese tepki olarak kortizol ve adrenalin gibi hormonları salgıladığından CNS aktivitesinin artmasına da yol açabilir. Bu hormonlar kalp atış hızını, kan basıncını ve nefes almayı artırmanın yanı sıra CNS'deki aktiviteyi de artırabilir.
- Hipertiroidizm: Hipertiroidizm, tiroid bezinin çok fazla tiroid hormonu ürettiği bir durumdur. Bu, kalp atış hızının artması, terleme, kilo kaybı ve CNS aktivitesinin artması gibi bir takım semptomlara yol açabilir.
- Beyin yaralanmaları: Beyin sarsıntısı ve travmatik beyin yaralanmaları gibi beyin yaralanmaları da CNS aktivitesinin artmasına neden olabilir. Bunun nedeni, nöronlardaki hasar ve beyne giden kan akışındaki değişiklikler gibi çeşitli faktörlerden kaynaklanabilir.
Bazı madde ve koşulların CNS aktivitesini artırabildiğini, bazılarının ise CNS aktivitesini azaltabileceğini unutmamak önemlidir. Örneğin alkol, barbitüratlar ve benzodiazepinler gibi depresanların tümü, GABA ve glisin gibi bazı nörotransmitterlerin geri alımını engelleyerek CNS aktivitesini yavaşlatabilir. Bu, CNS'deki elektriksel aktivitenin azalmasına neden olabilir, bu da uyuşukluğa, sedasyona ve hatta bilinç kaybına neden olabilir.