Antinükleer antikor (ANA) testi, kişinin kanında kendi hücre çekirdeğine karşı yönlendirilen antikorların varlığını tespit etmek için kullanılan bir laboratuvar testidir. Test yaygın olarak otoimmün durumların, özellikle de sistemik lupus eritematozusun (SLE) tanısına yardımcı olmak için yapılır. ANA testinin nasıl hazırlandığına dair bir genel bakış:
1. Kan Alma:
- Hastanın kolundaki damardan kan örneği alınır.
- Kan, pıhtılaşmasını önlemek için antikoagülan içeren bir tüp veya şişeye toplanır.
- Kan örneği daha sonra test için laboratuvara gönderilir.
2. Serum Ayırma:
- Kan örneği, kırmızı kan hücrelerini serumdan ayırmak için santrifüj edilir.
- İlgili antikorları içeren serum toplanır ve ileri analizler için kullanılır.
3. Yüzey Hazırlığı:
- Cam mikroskop slaytları nükleer antijenler içeren bir substrat ile kaplanmıştır.
- Bu nükleer antijenler tipik olarak karaciğer veya böbrek gibi hayvan dokularından veya kültürlenmiş insan hücrelerinden ekstrakte edilir.
4. Serum İnkübasyonu:
- Hastanın serumu seyreltilerek nükleer antijenlerle kaplı mikroskop slaytlarına eklenir.
- Slaytlar belirli bir süre inkübe edilerek serumdaki antikorların slaytlardaki nükleer antijenlere bağlanması sağlanır.
5. Yıkama:
- İnkübasyondan sonra, bağlanmamış antikorların ve diğer maddelerin uzaklaştırılması için slaytlar iyice yıkanır.
6. Algılama:
- Slaytlara floresan veya enzim etiketli ikincil antikor eklenir.
- İkincil antikor, insan immünoglobulinlerine spesifiktir ve nükleer antijenlere bağlanan tüm hasta antikorlarına bağlanacaktır.
- Hastanın serumunda antinükleer antikorlar mevcutsa, bunlar slaytlardaki nükleer antijenlere bağlanacak ve daha sonra ikincil antikor onlara bağlanarak görünür sinyaller oluşturacaktır.
7. Görselleştirme ve Yorumlama:
- Slaytlar floresan mikroskobu altında veya diğer uygun tespit yöntemleri kullanılarak incelenir.
- Floresan sinyallerin varlığı, şekli ve yoğunluğu bir patolog veya laboratuvar uzmanı tarafından analiz edilir ve yorumlanır.
ANA testinin sonuçları pozitif veya negatif olarak rapor edilir ve spesifik floresans paterni, otoimmün hastalıkların teşhisine yardımcı olan ek bilgiler sağlayabilir. Pozitif bir ANA testi sonucu mutlaka spesifik bir hastalığa işaret etmez ancak otoimmün rahatsızlıklarından şüphelenilen hastaların değerlendirilmesinde değerli bir araç olabilir.