1. Genetik Mutasyonlar :Bazı lösemi türleri, özellikle de akut miyeloid löseminin (AML) ve kronik miyeloid löseminin (CML) belirli alt türleri, spesifik gen mutasyonları veya kromozomal anormalliklerle ilişkilendirilmiştir. Bu genetik değişiklikler kalıtsal olabilir, yani ebeveynden çocuğa aktarılabilir. Bir aile üyesine belirli bir genetik mutasyona bağlı lösemi teşhisi konulduysa, diğer aile üyelerinin de benzer tipte bir lösemi geliştirme riski artabilir.
2. Kalıtsal Duyarlılık :Spesifik genetik mutasyonların yanı sıra, bazı ailelerin daha geniş kalıtsal genetik özelliklerden dolayı lösemiye yakalanma riski daha yüksek olabilir. Bu genetik yatkınlıklar, bireylerin belirli çevresel faktörlere veya diğer tetikleyicilere maruz kalmaları durumunda hastalığa yakalanma olasılığını artırabilir. Ancak bu genetik yatkınlıkların bir aile üyesinin lösemiye yakalanacağını garanti etmediğini unutmamak gerekir.
3. Ortak Çevresel Faktörler :Bazı durumlarda aileler, lösemiye yakalanma riskini artıran belirli çevresel maruziyetleri paylaşabilirler. Belirli kimyasallara, radyasyona veya diğer çevresel tehlikelere maruz kalmak riski artırabilir ve eğer birden fazla aile üyesi aynı faktörlere maruz kalırsa, hastalığın gelişme olasılığı artabilir.
Ailesinde lösemi öyküsü olan bireylerin risklerini bir sağlık uzmanıyla görüşmesi önemlidir. Bireyin risk düzeyini değerlendirmek ve löseminin erken belirtilerini veya semptomlarını tespit etmek için genetik danışmanlık ve düzenli izleme önerilebilir.